عفونت چشمی در کودکان

سلولیت پری‌اوربیتال یک عفونت چشمی است که می‌تواند در مورد کودکان اتفاق بیفتد. در این مطلب می‌توانید با این عفونت، دلایل، پیشگیری و درمان آن آشنا شوید.

سلولیت پری‌اوربیتال

سلولیت پری‌اوربیتال که سلولیت پره‌سپتال نیز نامیده می‌شود، یک عفونت جدی اما قابل درمان پلک و بافت اطراف کرهٔ‌ چشم است. این عفونت معمولاً تنها یک چشم را مبتلا می‌کند و به چشم دیگر سرایت نمی‌کند. سلولیت پری‌اوربیتال در کودکان زیر شش سال شایع‌تر است.

علل بروز سلولیت پری‌اوربیتال

دکتر فرهت میگوید امکان بروز سلولیت پری‌اوربیتال زمانی احتمال بیشتری دارد که باکتری‌های عامل عفونت مثل باکتری استافیلوکوک یا استرپتوکوک، از طریق یک خراش یا نیش ه در اطراف چشم، وارد ناحیهٔ‌ پلک ‌شوند. علل دیگر سلولیت پری‌اوربیتال عبارتند می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

گل مژه، التهاب ملتحمه یا شالازیون که می‌توانند باعث ایجاد سلولیت پری‌اوربیتال یا بدتر شدن آن شوند.

جراحت جزئی یا جراحی چشم کودک ایجاد یا انجام شده باشد.

عفونت دیگری مانند سینوزیت یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی که به چشم منتقل شود.

علائم سلولیت پری‌اوربیتال

برخی علائم سلولیت پری‌اوربیتال که اگر متوجه یکی از آنها در کودکتان شدید، لازم است بلافاصله با پزشک تماس بگیرید یا به پزشک مراجعه کنید شامل موارد زیر خواهد بود:

قرمزی در اطراف چشم یا در سفیدی چشم وجود داشته باشد.

ورم پلک، سفیدی چشم یا ناحیهٔ اطراف چشم ایجاد شده باشد.

چشم ممکن است حساس به لمس باشد.

کودک می‌تواند تب داشته یا نداشته باشد.

سلولیت پری‌اوربیتال معمولاً باعث مشکل بینایی یا درد چشم نمی‌شود، گرچه شاید کمی ناراحتی ایجاد کند.

تشخیص و درمان سلولیت پری‌اوربیتال

ابتدا پزشک چشمان کودکتان را معاینه خواهد کرد. اگر تشخیص او سلولیت پری‌اوربیتال بود، خیلی نترسید، زیرا این عارضه به راحتی با دارو و چند بار مراجعه به پزشک درمان می‌شود. همچنین کودکان زیر یک سال ممکن است به یک ارزیابی ویژه برای بررسی عفونت و بستری کوتاهی در بیمارستان نیاز داشته باشند.

پزشک احتمالاً برای کودکتان یک آنتی‌بیوتیک خوراکی تجویز خواهد کرد. پیشرفت درمان با دقت تحت نظر گرفته می‌شود تا اطمینان حاصل شود که داروها مؤثر هستند. به احتمال زیاد از شما خواسته می‌شود که یک وقت ویزیت دیگر؛ بعد بسته به شدت آن برای کودکتان در یک یا دو روز بگیرید. اما به یاد داشته باشید که احتمال نیاز به بستری شدن نیز وجود دارد. یک نوبت ملاقات برای یک یا دو هفته بعد که در آن زمان باید عفونت از بین رفته باشد نیز برنامه‌ریزی خواهد شد. عفونت ممکن است حتی طی ۴۸ ساعت نیز برطرف شود.

به خاطر داشته باشید که حتی اگر علائم کودک روبه کاهش می‌رفت، حتماً دورهٔ‌ کامل آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده را تمام کنید تا مطمئن شوید که عفونت برنمی‌گردد. در این فاصله، پزشک ممکن است که استامینوفن یا اگر کودک شش ماهه یا بزرگ‌تر است، ایبوپروفن را برای تسکین هر گونه درد یا پایین آوردن تب پیشنهاد کند.

عوارض سلولیت پری‌اوربیتال

در موارد نادر، سلولیت پری‌اوربیتال می‌تواند به سلولیت ‌اوربیتال که یک عارضهٔ‌ چشمی جدی است که بافت‌های عمقی‌تر اطراف کرهٔ‌ چشم را درگیر می‌کند، تبدیل شود. سلولیت ‌اوربیتال برخلاف سلولیت پری‌اوربیتال، یک عارضه بالقوه تهدیدکننده بینایی و حیات است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. اگر پس از درمان سلولیت پری‌اوربیتال یا در هر زمانی، متوجه هر کدام از علائم زیر شدید بلافاصله با پزشک کودک یا اورژانس تماس بگیرید:

قرمز شدن یا ورم کردن چشم

بدتر شدن علائم به جای بهبود

بروز تب همراه با علائم دیگر

دشواری یا درد در حرکت چشم

بیرون‌زدگی یا قلمبه شدن چشم

تغییرات دید

سلولیت ‌اوربیتال اگر درمان نشود می‌تواند موجب مشکلات بینایی دائمی، مننژیت یا مشکلات عصبی در بچه‌ها شود. اما اگر درمان تجویزشده را تا آخر دنبال کنید و کودک را به ملاقات‌ها و مراقبت‌های پیگیری نزد پزشکش ببرید، بروز این عوارض بسیار بعید هستند. اگر دربارهٔ‌ علائم کودکتان احساس نگرانی کردید، جانب احتیاط را نگه دارید و با پزشک تماس بگیرید.

جلوگیری از سلولیت پری‌اوربیتال

از نظر دکتر احمد شاه فرهت اطمینان از اینکه همهٔ‌ واکسن‌های کودک به‌موقع زده می‌شوند مؤثرترین راهکار پیشگیری است. در گذشته، باکتری هموفیلوس آنفلوانزا باعث بروز موارد زیادی از سلولیت پری‌اوربیتال می‌شد. به لطف واکسن پنج گانه ، این اتفاق به مرور کاهش یافته است. یک باکتری دیگر یعنی استرپتوکوک پنومونیه نیز یک عامل شایع سلولیت پری‌اوربیتال است که می‌توان با واکسن پنوموکوک از آن خودداری کرد.

همچنین، عفونت‌های دیگر مثل عفونت سینوس و عفونت دندانی را نادیده نگیرید، زیرا این عفونت‌ها می‌توانند به چشم‌ها گسترش یابند و باعث بروز سلولیت پری‌اوربیتال شوند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/232-efvnt-chshmy-dr-kvdkan.html

 علت کم پشت بودن موی کودکان چیست؟

بیشتر پدر و مادر ها دوست دارند که کودکشان موهای پرپشت و زیبایی داشته باشند ولی در عمل بسیاری از کودکان تا سن پنج سالگی موی کم پشت و کرکی دارند و والدین آنها با مقایسه کودکشان با کودکانی که در همان سنین موهای پرپشتی دارند احساس ناراحتی می کنند. اطرافیان نیز با ارایه بی دلیل نظرات و پیشنهاداتشان در مورد موی کودک، این ناراحتی را صدچندان می کنند. باید دانست که کم پشتی موی کودکان تا سن پنج سالگی موضوعی کم اهمیت است و جای نگرانی نیست. هر چند با رعایت برخی از اصول می توان از موهای کودکان بیشتر مراقبت کرده و آنها را تقویت نمود.

مراقبت از موی کودک

داشتن موهای خوش حالت و پرپشت یکی از زیبایی های کودکان است که بسیاری از والدین دوست دارند فرزندشان از همان ابتدا دارای موهای مقاوم و نسبتا زیاد باشند. اما ساختار مو تحت تاثیر ژنتیک شکل گرفته و در اختیار فرد نیست. ویژگی های ساختاری موها از نظر رنگ، میزان تراکم، زمان سفید شدن و جنس، براساس نژاد، جنس و سن ما متفاوت است و همه با فرمول ژنتیکی فرد تعیین می شوند. بنابران، همه باید جنس و نوع موهای خود را مانند رنگ پوست و سایر ویژگی های ظاهری مان بپذیریم و چندان درصدد تغییر آن نباشیم زیرا عملی بی حاصل و بی نتیجه است.

چرا موی بیشتر کودکان، کرکی و کم پیشت است؟

کرکی، نازک و کم پشت بودن موی کودکان تا حدود ۵ سالگی کاملا طبیعی است و خانواده ها به هیچ عنوان نباید نگران این موضوع باشند.  موی انسان به گونه ای است که جنس، ضخامت تار مو و حتی تراکم موها از ۵ سالگی به بعد شکل واقعی خودشان را نشان می دهند و والدین نباید تا رسیدن به این سن، با بهره از انواع روش های سنتی مانند تراشیدن موها برای پرپشت شدن موی کودک خود داشته باشند.

آیا تراشیدن موی کودک جنس و تعداد موی کودک را تغییر می دهد؟

به هیچ عنوان! برخی خانواده ها به امید پرپشت شدن موی کودک در چند ماهگی موهای او را می تراشند و برخی از خانواده ها نیز برای صاف شدن موهای فر کودکان خود، اقدام به تراشیدن سر آنها در سنین ۲ تا ۴ سالگی می کنند. در واقع باید گفت تنها گروه محدودی از کودکان از بدو تولد یا در سال های اولیه زندگی شان موهای پرپشتی دارند و کرکی بودن موی سایر کودکان، طبیعی است که نه نیاز به مداخله روش های سنتی دارد و نه نیاز به مداخله روش های مدرن.
از طرف دیگر، مجعد یا خشک بودن ساختار مو، مشکلی نیست که بتوان با تراشیدن سر، آن را حل کرد. موهایی که بعد از تراشیدن سر این کودکان رشد می کنند، باز هم مجعد یا خشک خواهند بود و ما باید این نوع ساختار را به عنوان ویژگی دایمی کودک خود بپذیریم و انتظارات نا به جا نداشته باشیم.

در چه صورت باید نگران کم پشتی موی کودک باشیم؟

از نظر دکتر احمد شاه فرهت تنها اگر تراکم یا ضخامت تار موی کودک ما از ۵ سالگی به بعد، کاملا غیرطبیعی و متناقض با ویژگی های ساختاری موهای سایر اعضای خانواده بود، باید دنبال شناخت و رفع مشکل او باشیم. به عبارت ساده تر، اگر شما بعد از ۵ سالگی متوجه شدید کودکتان دارای موهای کم پشت و غیر طبیعی است، باید به پزشک مراجعه کنید. کمبودهای تغذیه ای مانند فقر آهن، کمبود ویتامین های گروه B و کمبود روی، پروتئین، مس یا کلسیم، می توانند عاملی برای کم پشتی و نازکی موی کودک شما باشند. این کمبودها باید با تشخیص پزشک و شروع درمان های دارویی برطرف شوند تا موهای کودک، هم حالت و هم تراکم طبیعی به خود بگیرد. به علاوه، کم کاری تیروئید هم می تواند عامل دیگری برای معیوب شدن چرخه رشد، تراکم و ریزش موی کودکان باشد.

آیا برای تقویت موی کودکان می توان کاری کرد؟

متاسفانه خیر، حقیقت این است که ما اصلا مساله ای به نام تقویت مو” چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان نداریم. بدین معنا که ساختار موها مانند ماهیچه نیست که بتوان با ورزش، فعالیت های فیزیکی یا حتی مصرف مکمل های مختلف، درصدد تقویت آنها برآمد. گول تبلیغات شامپو ها و لوسیون ها را هم نخورید که ادعا می کنند می توانند موی شما را تقویت کنند. مشکلات مختلف مو، ریشه در بیماری های ژنتیکی یا بیماری های داخلی دارند. مثلا قسمتی از سر برخی از افراد به صورت ژنتیکی، پیاز مو ندارد یا ساقه موی آنها ژنتیکی، خشک و شکننده یا وز است. برخی از کودکان و بزرگسالان هم درگیر بیماری هایی مانند عفونت قارچی شده و دچار ریزش مو می شوند. با این وصف، روشن است که برای رفع مشکلات مربوط به موی کودکان، ابدا پزشک متخصص باید دلیل زمینه ای این کم پشتی و مشکلات را شناسایی و سپس نسبت به درمان آنها اقدام کند.
دکتر فرهت میگوید متاسفانه، برخی از خانواده ها به دلیل رضایتی که از جنس موهای فرزندان خود ندارند یا مقایسه ای که بین جنس و تراکم موی فرزندان خود با همسن و سال های آنها انجام می دهند، اقدام به دستکاری موی این گروه سنی می کنند و نمی دانند که با این کار، تنها آنها را آزار می دهند و کاری از پیش نخواهند برد.

مراقبت از موی کودکان با حالت مجعد

استفاده از انواع ماسک ها و سرم های مو یا ترکیبات نرم کننده و از بن برنده وز می تواند راهگشای خوبی برای رفع وز و کرک موی کودکانی که موهای مجعد، خشک، کرک و وزی دارند،باشد. والدین می توانند با م با یک متخصص پوست، محصول مناسبی را برای موهای فرزند خود انتخاب کنند تا مشکلات ناشی از خشکی و وز بودن موها مانند گره خوردن یا شکستن ساقه موی آنها را برطرف کنند.

نیاز است خانواده ها ساختار طبیعی موی فرزندان خود را بپذیرند و بدانند توسل به انواع درمان های سنتی و غیرسنتی، تنها باعث هدر رفتن وقت و هزینه و آزار جسمی و روانی کودکان می شود و کوچک ترین نتیجه ای هم در پی نخواهد داشت.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/228-elt-km-psht-bvdn-mvy-kvdkan-chyst.html

 درمان های خانگی برای درمان گلو درد کودکان

گلو درد در کودکان یکی از مشکلات دشوار برای همه والدین است. گلو درد یک عفونت است که سبب مشکلاتی در بلع کودکان ایجاد می‌کند. در این شرایط همیشه دسترسی به دکتر وجود ندارد. در این زمان‌ها است که روش‌های قدیمی خانگی به کمک شما می‌آیند. حتی پزشکان درمان‌های خانگی آزمایش شده را مورد تایید قرار می‌دهند. دکتر فرهت میگوید این روش‌ها اغلب عوارض جانبی ندارند، ارزان هستند و از محصولاتی استفاده می‌شود که همیشه در خانه وجود دارد و در دسترس است.

درمان های خانگی برای درمان گلو درد کودکان

از نظر دکتر احمد شاه فرهت در برخی موارد از گلو درد معاینه پزشک و تجویز دارو ضروری است، اما اغلب این بیماری خیلی جدی نیست و می‌توان به وسیله درمان‌های خانگی آن را درمان کرد. در اینجا ۱۰ درمان طبیعی برای گلو درد در کودکان عنوان شده است.

۱ – موز

موز یکی از بهترین داروهای گلو درد برای کودکان است. موز میوه نرمی است که به راحتی له می‌شود و به آسانی بلعیده می‌شود. این میوه همچنین منبع غنی از ویتامین B6، ویتامین C و پتاسیم است.

۲ – سوپ‌ / آبگوشت

درمان طبیعی گلو درد در کودکان می‌تواند به سادگی یک سوپ گرم یا آبگوشت بدون چربی زیاد باشد. این غذاها باعث می‌شود بدن آنها هیدراته شود و همچنین گلودرد را تسکین دهد. مراقب باشید سوپ فقط گرم باشد نه خیلی داغ که زبان کودک بسوزد.

۳ – روغن حیوانی

بعد از ۶ ماهگی کودک می‌توانید به او روغن حیوانی یا کره همراه با مقداری فلفل سیاه بدهید. این دو می‌توانند گلودرد را تسکین دهند. روغن حیوانی دارای خواص ضد التهابی است که به کاهش التهاب در گلو کمک می‌کند.

۴ – عسل و آبلیمو

عسل یک درمان عالی و قدیمی برای درمان گلودرد و سرماخوردگی است. از سوی دیگر، آبلیمو منبع غنی از ویتامین C است که تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است. این نوشیدنی را می‌توان با مخلوط کردن مقداری عسل و یک قاشق چایخوری آبلیمو و یک فنجان آب گرم آماده کرد. این نوشیدنی را ۳ تا ۴ بار در روز به کودک بدهید تا بدون هیچ زحمتی گلودرد درمان شود. با این حال هرگز به کودک زیر یک سال عسل ندهید زیرا ممکن است باعث بوتولیسم در کودک شود.

۵ – سیر

چند حبه سیر را خرد کرده و در آب بجوشانید. بعد از خنک شدن، قطره ایی از مایع را به کمک قطره چکان در دهان کودک بگذارید. سیر دارای خواص ضد باکتری و ضد عفونی کننده است که باعث تسریع بهبود گلودرد می‌شود.

۶ – روغن خردل

مقداری از روغن خردل را گرم کنید. می‌توانید چند حبه سیر خرد شده و مقداری دانه شنبلیله به آن اضافه کنید. بعد از اینکه روغن خنک شد، روغن را به آرامی بر روی گلوی کودک ماساژ دهید. ماساژ گلو با روغن باعث گرم شدن گلو می‌شود و گلودرد کودک را آرام می‌کند.

۷ – حمام آب گرم

 حمام کردن کودک یکی از راه‌های درمان گلو درد است، وان یا ظرف بزرگی را پر از آب داغ کنید. در و پنجره‌های حمام را ببندید. هنگامی که حمام پر از بخار شد، کودک را به حمام ببرید. بخار آب سبب بهبود گلودرد می‌شود و او را آرام می‌کند.

۸ – ماست

پروبیوتیک‌هایی که در ماست وجود دارد، در کشتن میکروب‌هایی که باعث گلودرد می‌شوند به بدن کمک می‌کنند. علاوه بر این، بلعیدن ماست راحت است. ماست را با مقداری میوه مثل سیب رنده شده، موز یا انواع توت تازه مخلوط کنید تا برای کودک جذاب‌تر باشد. این کار اعث افزایش ویتامین C می‌شود که بهبود گلودرد را تسریع می‌بخشد.

۹ – شیر مادر

شیر مادر به عنوان یک تقویت کننده ایمنی برای نوزادان عمل می‌کند. آنتی بادی‌های موجود در شیر مادر کمک می‌کنند تا بدن کودک با انواع میکروب‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها مبارزه کند. بنابراین نوزادانی که کمتر از ۶ ماه سن دارند نیازی به داروهای دیگر ندارند. شیر مادر بهترین درمان برای گلودرد در نوزادان است.

۱۰ – دستگاه بخور

وجود دستگاه بخور در اتاق کودک باعث مرطوب نگه داشتن هوا و گلوی کودک می‌شود. با این حال به طور منظم دستگاه بخور را تمیز کنید و آب تازه درون آن قرار دهید. اگر چنین کاری را انجام ندهید، این دستگاه می‌تواند محلی برای رشد بیشتر باکتری ها باشد.

درمان های خانگی راحت هستند و در شرایط سخت مثل شب‌ها که رساندن کودک به پزشک سخت است، به شما کمک می‌کنند. با این حال، وقتی سلامتی کودکان در میان باشد اکثر مردم از این روش‌ها استفاده نمی‌کنند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/227-drman-hay-khangy-bray-drman-glv-drd-kvdkan.html

ناخن، نشانه ای از سلامت کودکان 

ممکن است به ناخن‌های کودک خود چندان اهمیتی ندهید و برای ارزیابی سلامت او،‌ آخرین چیزی که به نظرتان اهمیت داشته باشد، همین ناخن‌ها باشد.مگر آنکه رنگ ناخن‌های او به کبودی برود، اما ناخن‌ها نیز می‌توانند گویای موارد بسیار مهم مربوط به سلامت کودکان باشند. ناخن‌ها به خودی خود از موادی پروتئینی به نام کراتین ساخته شده‌اند، همان پروتئینی که مو و پوست را به وجود می‌آورد.ناخن‌ها نیز رشد خود را از سلول‌ها شروع می‌کنند. بعد سلول‌ها مرتب تکثیر می‌شوند و لایه به لایه روی هم قرار می‌گیرند و سفت‌تر و محکم‌تر می‌شوند.

قدرت و استحکام ناخن‌ها و میزان رشد آنها دقیقا ریشه ژنتیکی دارد. آیا تا به حال توجه کرده‌اید که در مطب پزشکان،‌ دکتر معالج به وضعیت ناخن‌های مریض خود توجه می‌کند و نکاتی را مورد بررسی قرار می‌دهد؟بله، از طریق ناخن‌ها می‌توان به نکات جالب و دقیقی در مورد عملکرد بدن رسید. ناخن‌های کودکان ظریف و نرم و شکننده است.

ساختار ناخن
ماتریکس ناخن: زیر پوست پشت ناخن، جایی که ناخن رشد می‌کند را ماتریکس ناخن می‌نامند.
صفحه ناخن: بخش قابل توجه و اصلی ناخن
بستر ناخن: صفحه ناخن روی تخت ناخن است. صفحه ناخن به دلیل وجود مویرگ‌های خونی در بستر ناخن ظاهر می‌شود.
لونولا: شکل هلالی ناخن که در پایین صفحه ناخن است.
گردن ناخن: شیارهای پوستی باریک که صفحه ناخن را در خود جای می‌دهد.
کوتیکول: بافت نرم ناخن

شرایطی که گویای حقایقی راجع به سلامت بدن کودک می‌باشند:

بی‌رنگی ناخن
یک ناخن سالم،‌ صفحه‌ای صورتی دارد، اما وقتی که بی‌رنگ می‌شود دلیل آن می‌تواند موارد زیر باشد:

مصرف زیاد لاک ناخن
استفاده از نیکوتین (که در کودکان بسیار محدود است)
آسیب‌دیدگی بستر ناخن
مصرف برخی داروها مثل آنتی‌بیوتیک‌ها و حتی داروهای شیمی‌درمانی
ملانوما
صفحه بلند شده ناخن
مصرف لاک
استفاده از لاک‌پاک‌کن
پسوریازیس
عفونت قارچی
کلفتی زیاد ناخن
عفونت قارچی
آسیب‌دیدگی ناخن
عدم جریان خوب خون در بدن
روش راه رفتن و پیاده‌روی کردن
استفاده از کفش نامناسب
پسوریازیس
ناخن‌های بسیار ریز
تروما در ماتریکس ناخن
تب یا بیماری
اگزما
آرتریت روماتوئید
بیماری عروقی
عفونت لیکن پلانوس
ناخن‌های تقسیم‌شده
دست‌های دائم مرطوب و خیس
استفاده از لاک و لاک‌پاک‌کن به دفعات زیاد
استفاده ابزاری از ناخن
ناخن‌های شکننده

سقوط چیزی روی ناخن و آسیب‌های دیگر می‌تواند به ناخن‌ها آسیب برساند و ناخن را ناهموار سازد.ناخن در اثر آسیب‌ها می‌تواند ضخیم یا رگه‌ای شود. مراقبت از ناخن و مشاوره با یک متخصص اطفال می‌تواند سلامت ناخن‌ها را بهبود بخشد.

عفونت باکتریایی ناخن
باکتری استافیلوکو یکی از علل شایع عفونت باکتریایی ناخن است که حتی کودکان را نیز درگیر می‌کند.به طور معمول ابتدا عفونت در پایه ناخن ایجاد می‌شود و اگر درمان صورت نگیرد عفونت بدتر شده و منجر به التهاب و کبودی می‌شود.عفونت‌های مزمن این چنینی باید سریعا توسط پزشک درمان شوند.

دلایل این نوع عفونت باکتریایی عبارتند از
خیسی و رطوبت همیشگی دست
ناخن جویدن‌های شدید و دائمی که باعث می‌شود بافت اطراف ناخن عفونی شود.

اگزما در ناخن‌ها
التهاب پوست کنار ناخن یا پرونیشیا
پوست اطراف ناخن‌ها می‌تواند توسط باکتری‌ها آلوده شود. به این وضعیت پارونیشیا می‌گویند که معمولا با درد،‌ قرمزی، تورم و حتی تخلیه مواد سبز و زرد (عفونی) همراه است.

روش‌های درمانی
بالا نگه داشتن پاها (البته در حالت خشک نه خیس)
استفاده از کرم‌های ضد عفونی کننده و ضد قارچ و آنتی‌بیوتیک

عفونت‌های قارچی
عفونت‌های قارچی مثل تنیا می‌تواند از یک نفر به نفر دیگر و از یک ناخن به ناخن بعدی انتقال یابد.حتی تختخواب فرد آلوده می‌شود. افراد مبتلا به دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف در معرض این نوع عفونت هستند.

در اثر این عفونت:
صفحه ناخن از بستر آن جدا می‌شود.
ضخامت صفحه ناخن خیلی زیاد می‌شود.
صفحه ناخن از بین می‌رود.
رنگ ناخن عوض می‌شود.
مواد عفونی خارج شده از ناخن بدبو هستند.
صفحه ناخن تکه‌تکه و قاچ‌قاچ می‌شود.

روش‌های درمانی
استفاده از ضد قارچ چه موضعی و چه خوراکی (با تجویز پزشک)
مراقبت از ناخن،‌ سوهان کشیدن آن و شکل دادن به آن توسط متخصص

ترومای ناخن
یک ضربه به ناخن می‌تواند مشکلات بسیاری را ایجاد کند مثل
کبود شدن صفحه ناخن
بلند شدن صفحه ناخن
از بین رفتن صفحه ناخن
رشد ناخوشایند صفحه ناخن

ناخن‌های کودکان از 1 ماهگی تا 1 سالگی
حتی کودکان خردسال هم می‌توانند با مشکلات جدی ناخن‌ها روبرو باشند.تغییرات فیزیولوژیکی مثل ناخن‌های قهوه‌ای رنگ، که البته بیشتر در کودکان با پوست تیره شایع است، ‌یکی از همین موارد می‌باشد.معمولا در 6 ماه نخست زندگی بروز می‌کند و حدود چند ماه ادامه می‌یابد.این وضعیت خوش‌خیم و گذرا است و هیچ علامتی ندارد. رنگدانه قهوه‌ای رنگ روشن باعث بروز آن می‌شود.

خطوط خراش در سطح ناخن‌ها
این خطوط در 4 هفتگی کودکان بروز می‌کند و قبل از 14 هفتگی برطرف می‌شود.به آنها خطوط خراش هم گفته می‌شود و حدود 92 درصد از کودکان آن را دارند.این خطوط به علت برخی فشارهای داخل رحمی در دوران بارداری مادر ایجاد می‌شوند.سطح بیرونی و صفحه ناخن تا ماتریکس ناخن می‌تواند درگیر آن شود، ولی با رشد بیشتر مو و ناخن‌ها در هفته‌های بعدی رفع می‌شود و به حالت طبیعی می‌رسد.

اکتودرمال دیسپلا
شرایط خاصی است که در اثر نوعی اختلال مادرزادی بروز می‌کند.در اثر رشد غیرطبیعی در ساختار اکتورمال (مو، ‌پوست، ناخن و دندان) ایجاد می‌شود که بستر ناخن بسیار نازک و شکننده می‌شود.

در سنین بالاتر از یک سالگی لکه‌های سفید
این لکه‌ها در سطح ناخن‌های کودکان بروز می‌کنند. اندازه‌های متفاوتی دارند.علت آنها می‌تواند وجود یک بیماری در لثه باشد. این لکه‌ها می‌توانند در اثر کمبود کلسیم و منیزیم نیز به وجود آیند.پزشکان وجود این لکه‌ها را به عوامل ژنتیکی نیز ربط می‌دهند، ولی عواملی مثل آسیب‌دیدگی سطح ناخن و عفونت نیز می‌توانند آنها را به وجود بیاورند.

ناخن‌های پف کرده و ملتهب
وقتی که پوست اطراف ناخن پف می‌کند و قرمزتر می‌شود، می‌تواند نشان‌دهنده وجود عفونت در بدن باشد.بیماری لوپوس از این دسته است.

عفونت اولین عاملی است که باعث التهاب و قرمزی اطراف ناخن کودکان می‌شود، ولی اگر سطح ناخن، نقاطی قرمز رنگ (یا صورتی) داشته باشد، می‌تواند حاکی از وجود بیماری قلبی باشد.ناخن‌های شکسته و چاک خورده و حفره‌دار به طور کلی ناهمواری سطح ناخن می‌تواند از اختلالات خود ایمنی خبر دهد.اختلالات تیروئیدی، کم‌کاری آن، ‌کمبود ویتامین‌های A ،B و C و عفونت‌های قارچی از عوامل اصلی چاک‌خوردگی و ناهموار شدن سطح ناخن هستند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/226-nakhn-nshanh-ay-az-slamt-kvdkan.html

 کار کودکان در منزل

کار کودک در خانه باید متناسب با سن، توانایی و وقت او باشد. مثلاً از کودک 5‌ ساله نباید انتظارداشت ظرف بشوید یا غذا گرم کند.

انجام کار توسط کودکان در خانه موضوع بحث و مجادله‌های فراوانی است. برخی بر این باورند که کودکان نباید هیچ کاری در خانه انجام دهند.

آنها در واقع این طور فکر می‌کنند که کودک به دنیا نیامده که کار کند، ظرف بشوید، خانه تمیز کند یا غذا آماده کند. انجام همه این کارها وظیفه پدر و مادر است.

از طرف دیگر برخی از والدین و به‌ خصوص متخصصان تربیت کودک و روانشناسان، معتقدند که انجام کارهای روزمره در خانه برای کودک مفید است. آنها می‌گویند انجام چنین کارهایی به کودک حس مسئولیت می‌بخشد، اعتماد به‌نفس او را افزایش می‌دهد و به او ‌احساس مهم بودن» می‌دهد ضمناً انجام این کارها او را برای انجام وظایف اجتناب‌ناپذیر آینده در زندگی شخصی خود آماده می‌سازد.

کار کودک در خانه باید متناسب با سن، توانایی و وقت او باشد. مثلاً از کودک 5‌ ساله نباید انتظار داشت ظرف بشوید یا غذا گرم کند. اما در این سن می‌تواند اسباب بازی‌های ریخته شده در اتاق را جمع کند، لباس‌های کثیف را در سبد بریزد و در جمع و جور کردن خانه در حد توانش کمک کند. کودکان کوچک‌تر معمولا مایل به انجام کارهای داخل خانه هستند.

آنها از انجام اینگونه کارها لذت می‌برند و احساس می‌کنند بزرگ شده‌اند زیرا پدر و مادرشان آنها را انجام می‌دهند. به کودکان بزرگ‌تر باید کارهایی با مسئولیت بیشتر داده شود مانند تمیز کردن یا خشک کردن ظروف، جاروکشی و گردگیری، آب دادن گل‌ها یا رسیدگی به باغچه با نظارت پدر یا مادر. اما چنین کارهایی گاهی خواست کودکان بزرگ‌تر یا نوجوان نیست و نمی‌خواهند آنها را انجام دهند. یکی از مهم‌ترین دلایل آن این است که با بزرگ شدن کودکان مسئولیت‌های آنها در رابطه با مدرسه به‌طور فزاینده افزایش می‌یابد. انجام تکالیف مدرسه معمولا وقت‌گیر است و با بالا رفتن سن بیشتر هم می‌شود. یک دانش‌آموز دوره راهنمایی گاهی حداقل 2 ساعت باید به‌طور روزانه به انجام تکالیف مدرسه بپردازد و حدود 6‌ ساعت هم در کلاس درس باشد.

اگر کودک به فعالیت‌های دیگر خارج از مدرسه مانند کلاس‌های خاص ورزشی، هنری یا علمی هم مشغول باشد زمان باقی مانده برای انجام کارهای خانه احتمالا بسیار کوتاه خواهد بود. در چنین شرایطی اضافه کردن کارهای دیگر بر دوش کودک او را یاغی یا حداقل مقاوم می‌سازد.

در اینجا مسئولیت والدین این است که کاری را که کودک در مدرسه یا پس از آن انجام می‌دهد، در نظر گرفته و برنامه انجام کارهای دیگر را بر اساس آن و به‌طور مناسب تنظیم کنند. وقتی کارهای مدرسه زیاد است می‌توان انجام کار خانه را به روزهای آخر هفته موکول کرد یا کار روزمره خیلی سبک طی ماه‌های مدرسه انجام داد و سپس در تابستان به‌طور جدی‌تر در کارهای خانه مشارکت کرد.

برنامه مشترک شبانه جمع و جور» برای همه اعضای خانواده

برخی خانواده‌ها هر شب یک برنامه جمع و جور » 10 یا 15‌ دقیقه‌ای برای همه اعضای خانواده ترتیب می‌دهند. که در این دقایق همه با هم به جمع و جورکردن خانه می‌پردازند، اسباب بازی‌ها سر جایشان گذاشته می‌شود، کتاب‌ها یا مجلات در محل خود قرار می‌گیرند، ترتیب ظرف‌ها داده می‌شود و آشپزخانه مرتب می‌شود و حتی گردگیری برخی اتاق‌ها یا اتاق‌نشیمن صورت می‌گیرد.

این مدت زمان کار مشترک در خانه باعث می‌شود کودکان در مدت زمان کوتاهی کار ساده‌ای انجام دهند و به مزایای انجام این کار دست یابند. ضمنا همه اعضای خانواده درگیر کار مشترک شده‌اند که علاوه بر افزایش صمیمیت، روح همکاری را در آنان تقویت می‌کند. پیامد چنین کاری برای پدر و مادر نیز برجسته است چرا که به این ترتیب و با کمک همه اعضای خانواده برخی از کارهای روزمره در فضایی گرم و صمیمانه انجام شده است.

نکته مهم در انجام کار خانه این است که والدین باید طبیعت و ماهیت زندگی با یکدیگر به‌ عنوان یک خانواده را مورد تأکید قرار دهند. مفهوم ماهیت زندگی خانوادگی این است که همه به هم کمک می‌کنند، برخی کارها توسط یک یا دو نفر انجام می‌شود و گاهی یکی بیش از دیگری کار می‌کند اما هر کس براساس توانایی و برنامه زمان‌بندی خود در این کار گروهی مشارکت دارد.

انجام کار در خانه تنبیه کودک نیست

انجام کار در خانه تنبیه کودک نیست و نباید هم باشد بلکه ابزاری آموزشی است که کودک را در نهایت آماده می‌سازد تا روزی در آینده بتواند مراقبت از خود و انجام کارهای خود را برعهده گیرد.

اگر انجام کار به‌صورت یک وسیله تنبیهی در‌آید، انجام آن برای کودک فایده‌ای نخواهد داشت و به افزایش اعتماد به‌ نفس و حس مسئولیت او کمکی نخواهد کرد.

برای کودکان در خانه، تنوع کاری ایجاد کنید

از آنجا که هدف نهایی انجام کار در خانه افزایش توانایی کودک در آینده برای انجام کارهای متفاوت است بایستی انجام این کارها در خانه نیز از تنوع برخوردار باشد و نوجوانی که فقط ظرف می‌شوید ممکن است نتواند حتی آب جوش بیاورد.

این تنوع کاری از نظر روحی نیز برای کودک جالب است و چالش موجود در هر کار، به افزایش بیشتر اعتماد به نفس او کمک می‌کند. پس والدین باید تنوع کاری برای کودک ایجاد کنند و درصورت وجود فرزندان بیشتر، کارها را در یک دور گردشی بیندازند.

نکته نهایی این است که شما به‌عنوان والدین در انجام کارهای مختلف خانه باید الگوی کودکان خود باشید. اگر شما در مقابل کودک این کار را انجام ندهید مثلا کودکتان نبیند که شما تمیز کاری یا گردگیری می‌کنید یا غذا درست می‌کنید احتمالا او هم دلیلی نمی‌یابد تا انگیزه برای انجام آن کارها پیدا کند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/219-kar-kvdkan-dr-mnzl.html

جلوگیری از بهم ریختگی دندان فرزندان

بزرگسالانی که با دندان های کج و معوج بزرگ شده اند نمی خواهند کودکانشان هم این تجربه ناخوشایند را داشته باشند. در این جا 4 روش ساده که به رشد دندان های سالم، قوی و منظم کمک می کند اشاره نموده ایم:

مکیدن انگشت شست را خاتمه دهید

جلوگیری از وارد شدن هر گونه فشار روی لثه های در حال رشد بهترین راه برای داشتن دندان های صاف و منظم است. دکتر فرهت میگوید مکیدن انگشت شست یا ک، حرکت دادن زبان، تغذیه با شیشه شیر به مدت طولانی و سایر مشکلات مربوط به دهان نوزادان می تواند منجر به تغییر شکل دندان ها و فک در حال رشد شود. اگر مانع از مکیدن اشیاء یا انگشت توسط کودک خود شوید ، خطر کج و معوج شدن دندان ها یا تغییر شکل فک کاهش می یابد. بدین ترتیب فک کودک بدون اعمال فشار به شکل طبیعی رشد می کند.

عادت های بهداشتی را شروع کنید

از نظر دکتر احمد شاه فرهت یکی از علل کج و معوج شدن دندان ها عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. در هنگام ابتلا به بیماری لثه در کودکان، پوسیدگی و باکتری به لثه نفوذ می کند و دندان های دائمی را تحت تاثیر قرار می دهد. لثه و دندان های سالم به طور طبیعی رشد می کنند . به همین سبب باید کودکان خود را خیلی زود با بهداشت دهان و دندان آشنا کنید. مسواک زدن آرام دندان های تازه در آمده بهترین راه برای حفظ بهداشت دهان است. این عمل تاثیر مثبتی بر سلامت دهان و دندان در طول زندگی کودک خواهد داشت.

مانع از افتادن دندان شوید

افتادن زودهنگام دندان های شیری با ایجاد فضای خالی در لثه سبب کج شدن دندان های مجاور می شود و رویش دندان های دائمی را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر دندان کودک بر اثر حادثه یا پوسیدگی بیفتد، سبب می شود که دندان دیگر به طور نامنظم رشد کند. اگر کودک دندان شیری خود را از دست داد به دندانپزشک مراجعه کنید تا با معاینه لثه و دندان های دیگر از بروز آسیب دیدگی های ناشی از دندان های مجاور جلوگیری کند.

سابقه خانوادگی

گاهی اوقات کج و معوج بودن دندان ها ارثی است. دکتر فرهت میگوید اگر دندان های شما در کودکی نامنظم رشد کرده یا فک بالا و پایینتان به خوبی جفت نمی شود و در عمل گاز زدن مشکل دارید، احتمال دارد که فرزندانتان هم علیرغم همه اقداماتی که در جهت رفع این مشکلات انجام می دهید، به این عوارض دچار شوند. هرچند، توجه به رعایت بهداشت دهان و دندان تاثیر قابل توجهی در پیشگیری از بروز مشکلات دندان و نامنظم شدن آن ها خواهد داشت.

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/214-jlvgyry-az-bhm-rykhtgy-dndan-frzndan.html

 بیماری های گوارشی

این بیماری‌ها بسیار بدتر از درد شکمی هستند. این بیماری که با عنوان ناراحتی شکمی در میان بیماری های کودکان شناخته شده است سبب استفراغ، اسهال و درد در ناحیه شکم می‌شود. انواع مختلفی از ویروس‌ها که اغلب از طریق مراکز مراقبت از کودک (مهدها و کودکستان‌ها) منتقل می‌شود، می‌تواند سبب ایجاد بیماری‌های گوارشی شوند. بیشتر ویروس‌های شکمی در عرض چندروز تا ۱ هفته پاکسازی می‌شوند و چیزی بیش از استراحت و مراقبت‌های درمانی نمی‌طلبند اما هنوز هم باید اطمینان حاصل کنید که کودک شما مایعات کافی جهت پیشگیری از کمبود آب بدن می‌نوشد. ماریا کانول (Maria Conwell)، متخصص بیماری های کودکان در بیمارستان کودکان فیلادلفیا می‌گوید:

دادن مایعات را با تنها یک قاشق غذاخوری از محلول الکترولیت (مانند پدیالیت) هر ۱۵ دقیقه یک بار شروع کنید و به تدریج این مقدار را افزایش دهید. اگر کودک شما نوشابه بدون گاز یا آب میوه را ترجیح می دهد، نصف آن را با آب پر کنید زیرا این نوشیدنی ها قند بالایی دارند و می‌توانند سبب تشدید اسهال شوند. هنگامی که احساس گرسنگی کرد مقادیر کمی موز، برنج، پوره سیب و نان (رژیم غذایی مخصوص کودکان مبتلا به اسهال) را به او بدهید. اگر معده او این غذاها را نگه داشت پس به تدریج غذاهای معمول را به او بخورانید. همچنین ممکن است بخواهید که ماست به او بدهید. دکتر کانول می‌گوید که ماست دارای مقادیر بالایی از باکتری‌های مفید یا همان پروبیوتیکس است که سبب بهبود حرکات روده می‌شود.

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/210-bymary-hay-gvarshy.html

 سرماخوردگی معمولی

چگونه تشخیص دهیم تب کودک خطرناک است؟

۵ بار در سال انتظار بروز سرماخوردگی در کودکان داشته باشید. سرماخوردگی یک بیماری شایع در بین بیماری های کودکان است. شما به احتمال زیاد با اقدامات درمانی در حین سرماخوردگی آشنا هستید، درمان تب ملایم، گرفتگی مجراهای بینی، سرفه و آماس گلو با استفاده از مایعات فراوان و استراحت میسر می‌شود. اگر کودک شما احساس ناراحتی می‌کند، استفاده از قرص ایبوپروفن یا استامینوفن می‌تواند میزان تب را کاهش دهد (دستورات روی جعبه دارو را به دقت دنبال کنید و در صورتی که سن کودکتان زیر ۶ ماه است با یک پزشک کودکان م کنید)، اما اطلاعات روشنی در مورد داروهای مربوط به درمان سرفه و سرماخوردگی لازم است. فرد هیرشنفانگ (Fred Hirschenfang)، پزشک متخصص کودکان دکتر فرهت می‌گوید:

این داروها واقعا به درمان این نوع از بیماری های کودکان کمکی نمی‌کنند و میزان مصرف آن‌ها ممکن است گمراه کننده بوده و منجر به مصرف بیش از حد مجاز دارو شود.

از قطره یا اسپری محلول ید برای مرطوب کردن کانال‌های بینی کودک و از یک مکنده برای زدودن ترشحات اضافی بینی او استفاده کنید. دستگاه تولیدکننده بخور سرد می‌تواند مفید باشد به شرط اینکه آن را به طور مرتب برای جلوگیری از رشد قارچ تمیز کنید. سرماخوردگی بیشتر کودکان در عرض ۵ تا ۷ روز بهبود می‌یابد.

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/205-srmakhvrdgy-memvly.html

والدینی که پرستار خوب دارند از فکر و پیشنهاد داشتن پرستار بچه به شدت دفاع می‌کنند. آنها خوشحالند که مجبور نیستند با دردسر کمک گرفتن از یک خویشاوند یا با زحمت هر روزهٔ بردن کودک به مهد و برداشتن او روبه‌رو باشند. در این مطلب می‌توانید با برخی از مزایا و معایب داشتن پرستار بچه آشنا شوید.

مزایای پرستار کودک

وقتی شما می‌خواهید تصمیم‌گیری برای مراقبت از فرزندانتان را شروع کنید، به ویژه بعد از زایمان و در صورت شاغل بودنتان لازم است که برخی نکات مهم را در رابطه با مزایا و معایب این مراقبت‌ها در نظر بگیرید. برای انتخاب یک پرستار کودک بهتر است ابتدا مزایا و معایب داشتن یک پرستار را بدانید. برخی از این مزایا شامل موارد زیر است:

نماندن والدین در خانه: با داشتن پرستار، شما می‌توانید بعد از گذشت مرخصی زایمانتان به سر کار خود بازگردید و کودک شما نیز می‌تواند در محیط آشنای خانه بماند و طبق برنامهٔ روتین خودش غذا بخورد و بخوابد.

دریافت مراقبت شخصی: برخی والدین معتقدند این موضوع که می‌دانند کودکشان مراقب شخصی خودش را دارد و جایی نیست که مربی‌ها همزمان از تعداد زیادی کودک مراقبت می‌کنند دلگرم‌کننده است.

انعطاف‌پذیری بیشتر: برنامه‌ریزی‌های شما می‌تواند با وجود یک پرستار منعطف‌تر از زمانی باشد که کودکتان را در مهدکودک می‌گذارید. به عنوان مثال، شما می‌توانید زمان تعطیلی کار روزانهٔ پرستار و بازگشتتان به خانه را شخصاْ با پرستار هماهنگ کنید. به این ترتیب، شما می‌دانید که پرستار در برنامهٔ روزانه‌اش چقدر جای تغییر دارد و پرستار نیز می‌داند دستمزد اضافه‌کاری و در رسیدن شما به خانه چقدر خواهد بود.

معایب پرستار کودک

مراقبت یک پرستار در خانهٔ شما به تنهایی تا حد زیادی بدون نظارت است و در نتیجه یافتن کسی که به او اعتماد دارید اهمیت خیلی بیشتری پیدا خواهد کرد و سخت‌تر است. همچنین اگر پرستارتان ناگهان تصمیم به رفتن بگیرد، شما باید برای پیدا کردن یک پرستار خوب دیگر به تلاش و تقلا بیفتید. برخی دیگر از معایب داشتن یک پرستار بچه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

نبود گزینهٔ پشتیبان برای نگهداری از کودک: برای اینکه اختلال ناشی از استعفای پرستار را به حداقل برسانید می‌توانید در قرارداد خود مشخص کنید که پرستار باید از چه مدت قبل از رفتنش به شما خبر بدهد که مدت معمول آن می‌تواند یک ماه باشد. این کار فرصتی به شما می‌دهد که به دنبال پرستار جایگزین باشید، پس بهتر است از قبل در مورد این موضوع با او به توافق کتبی برسید.

تعامل اجتماعی کمتر برای کودک: زندگی اجتماعی کودک یک موضوع مهم دیگر است. مهدکودک و پیش‌دبستانی به طور معمول، کودکان را در ارتباط هر روزه با همسالانشان قرار می‌دهند اما با داشتن پرستار معمولاً این امکان وجود ندارد. برای جبران این نقطه‌ضعف، شما می‌توانید کودکتان را در کلاس‌هایی ثبت‌نام کنید یا پرستار را تشویق کنید که برای تعامل با کودکان دیگر که اهمیت زیادی دارد به طور منظم و در زمان‌های مشخصی کودک را جایی ببرد که شما مشخص کرده‌اید.

گران بودن هزینه‌ها: دستمزد و هزینه ممکن است یک عامل تعیین‌کننده برای شما باشد. گاهی پرستار گرفتن می‌تواند گران‌ترین نوع مراقبت از کودک باشد، پس بهتر است اول در مورد هزینهٔ مهدکودک‌ها و تفاوتش با داشتن پرستار کودک کمی تحقیق کنید.

نداشتن حریم خصوصی: برخی والدین احساس می‌کنند با وجود بودن یک پرستار غریبه در خانه که برای غذا درست کردن به یخچال سر می‌زند و همهٔ دیگر جزئیات زندگی روزمرهٔ آنها را هم می‌بیند، حریم خصوصی خود را از دست می‌دهند.

کارهای اداری و دردسرهای قانونی: یک ملاحظهٔ مهم در تصمیم‌گیری برای استخدام پرستار، کارهای اداری‌ است که شما با مرکزی خواهید داشت که برای فرستادن پرستار بچه انتخاب کرده‌اید؛ البته این قوانین و کارهای اداری در مورد ثبت‌نام مهدکودک نیز وجود دارد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/322-mzayay-prstar-kvdk.html

چگونه به راه رفتن کودک کمک کنیم؟

اکثر نوزادان بین 10 و ماههگی شروع به راه رفتن می کنند. اما آنها باید از خزیدن به چهار دست و پا راه رفتن و نهایتا راه رفتن برسند. به خاطر داشته باشید نوزادان متفاوت هستند، بنابراین کودک شما ممکن است به تمرین بیشتری نیاز داشته باشد. مهم این است که او را تشویق کنید و راه رفتن را با او تمرین کنید.

کمک به کودک برای ایستادن

• بگذارید کودک روی پای شما جست و خیر داشته باشد. این مسئله باعث می شود عضلات پای او تقویت شود، به خصوص اگر هنوز چهار دست و پا می کند.

• شما همچنین باید به او نشان دهید چگونه زانوهایش را خم کند و زانوهای او را خم کنید تا مهارت های حرکتی او برای ایستادن و نشستن بهبود یابد.

کودک را روی صندلی فنری قرار دهید.

• در حدود 5 تا 6 ماهگی، یک صندلی فنری برای کودک تهیه کنید تا به ساختن عضلات او کمک کند.

• از گرفتن واکر برای کودک اجتناب کنید. مطالعات نشان می دهد واکرها رشد حرکتی کودک را کند کرده و باعث مشکلاتی در پشت کودک می شود. همچنین واکرها خطرناک هستند، زیرا احتمال افتادن آن ها در پله ها وجود دارد.

• استفاده از واکر در کانادا ممنوع شده است و AAP در امریکا نیز مخالف استفاده از آن است.

استفاده از اسباب بازی ها برای تحریک کودک به ایستادن

• یک اسباب بازی دور از دسترس کودک قرار دهید به طوری که برای گرفتن آن نیاز به ایستادن داشته باشد.

هنگامی که کمک می ایستد به نشستن او کمک کنید

• اغلب کودکان خودشان می ایستند اما نمی دانند چطور باید بنشینند بنابراین هنگامی که کودک در حالت ایستاده گریه می کند و کمک می خواهد نگران نشوید.

• به جای این که در هنگام بهانه گیری و گریه او را بلند کنید، به او نشستن بیاموزید به طوری که زانوهایش را خم کنید و مراقب او باشید تا بنشیند.

کمک به کودک برای راه رفتن

مبلمان را طوری قرار دهید که کودک بتواند با استفاده از آن ها راه برود. 

• در واقع، هنگامی که کودک یاد می گیرد با استفاده از مبلمان راه برود، بهتر است دکوراسیون را برای امنیت کودک طراحی کنید تا بتواند به ارتفاعات نیز بدون خطر دست یابد.

• به کودک کمک کنید از مبلمان پایین بیاید. بگذارید یک دست شما را بگیرد یا با کمک دو دست شما پایین بیاید.

یک اسباب بازی هل دادنی به کودک بدهید.

• اسباب بازی های هل دادنی، مانند سبد خرید کوچک یا یک ماشین چمن زنی کوچک، به کودک کمک می کند راه برود. همچنین حفظ تعادل و اعتماد به نفس کودک را افزایش می دهد.

• اگر کودک شما تازه ایستادن را یاد گرفته است اسباب بازی چرخ دار به او ندهید. هنگامی که اعتماد به نفس کودک شما به اندازه کافی بالا رفت، یک اسباب بازی چرخدار به او معرفی کنید.

• بررسی کنید که اسباب بازی محکم باشدو چرخ های بزرگ داشته باشد. زیرا در این حالت احتمال افتادن کودک کمتر است. 

کودک را به حالت ایستاده نگه دارید.

• اجازه دهید کودک انگشتان شما را بگیرد و خود را بکشد تا بایستد. در این حالت می توانید از وزن او حمایت کنید. اجازه بدهید راه برود و شما نیز زیر بغل او را بگیرید.

• هر چقدر کودک پاهایش را بیشتر ورزش بدهد سریع تر راه رفتن را می آموزد.

• هنگامی که کودک می ایستد او را نگه دارید تا به حالت مستقیم بایستد و از خم شدن او جلوگیری کنید. پاهای کج و انحنادار در ماهگی کودک به همان شکل باقی می ماند اما تا سه سالگی ادامه خواهد داشت.

 
کودک را برای تلاش هایش تشویق کنید.

• بیشتر کودکان از زمان تولد دوست دارند پدر و مادر را خوشحال کنند و تشویق شوند. بنابراین برای ایستادن یا راه رفتن کودک و تلاش هایش او را تشویق کنید.

• کفش های مخصوص راه رفتن داخل منزل برای کودک نخرید. نیاز به خرید یک مجموعه کامل از کفش برای کودک نیست. بهترین کفش برای کودک پای است.

• تا زمانی که سطوح در محیط منزل تمیز و سالم هستند به کودک اجازه بدهید پا راه برود. این کار باعث می شود پا و مچ پایش قوی شود و بتواند تعادلش را حفظ کند.

• اگر کودک شما می خواهد خارج از منزل راه برود، مطمئن شوید کفش هایش سبک و انعطاف پذیر است. از کفش های بلند و یا کفش ورزشی با ساق بلند اجتناب کنید زیرا حمایت بیش از حد مچ پا باعث کاهش سرعت جنب و جوش کودک می شود.

اگر کودک کمک شما را نمی خواهد به زور به او کمک نکنید.

• این کار باعث ترس کودک می شود و راه رفتن او را به تاخیر می اندازد.

• بیشتر کودکان هنگامی که آماده باشند راه می روند بنابراین اگر کودک تا ماهگی یا حتی دیرتر راه نرفت نگران نشوید.

به کودک کمک کنید راه برود

تعادل را به یک بازی تبدیل کنید.

• برای تشویق کودک را حفظ تعادل، از بازی های سرگرم کننده حفظ تعادل استفاده کنید و در بازی کودک را تشویق کنید.

• با کودک روی زمین بنشینید و به او کمک کنید بایستد. سپس تا زمانی که ایستاده است با صدای بلند بشمارید. برایش دست بزنید و او را تشویق کنید.

به جای نشستن، کودک را تشویق کنید راه برود.

• کودک را در حالت ایستاده قرار دهید.

در سمت دیگر اتاق بایستید و کودک را تشویق کنید به سمت شما بیاید.

• این کار به اعتماد به نفس و انگیزه کودک برای راه رفتن کمک می کند.

• اولین گام او را با ارزش بدانید. اولین گام لحظه ای بزرگ برای کودک است، بنابراین از دیدن این صحنه هیجان زده شوید و او را تشویق کنید.

تشویق کودک

• باعث می شود حس کند دارد کارش را درست انجام می دهد و به او اعتماد به نفس می دهد. 

• توقع ایستادن و شروع دوباره را داشته باشید. اگر کودک بعد از افتادن یا مریضی دوباره چهار دست و پا می کند نگران نشوید. فرزند شما بر روی دیگر مهارت هایش نیز کار می کند مانند حرف زدن یا خوردن غذاهای انگشتی بنابراین چند هفته طول می کشد تا راه رفتن را از سر بگیرد. 

• برخی از کودکان ممکن است با چهار دست و پا راحت تر باشند بنابراین دیرتر راه می روند.

بگذارید کودک بیفتد (تا زمانی که خطری نباشد).

• هنگامی که کودک شروع به راه رفتن می کند ممکن است بلغزد و بیفتد. برخی از نوزادان درک درستی از مهارت راه رفتن و ارتفاعات ندازند به همین دلیل می افتند.

• تا زمانی که منزل امن است و خطری کودک را تهدید نمی کند بگذارید بیفیتد. ممکن است گریه کند اما سریع تر یاد می گیرد.

• پوشک کودک مانند ضربه گیر عمل می کند و او پیش از اینکه فکرش را بکنید دردش را فراموش می کند. به یاد داشته باشید هنگامی که کودک می افتد خیلی مسئله را بزرگ نکنید.

حمایت از کودک در حال راه رفتن

مهارت های کودک خود را با سایر کودکان مقایسه نکنید.

• تمام کودکان شبیه هم نیستند بنابراین اگر کودک شما دیرتر شروع به راه رفتن کرد نگران نشوید. زمان راه رفتن کودک به رشد او، وزن او و شخصیت او بستگی دارد. به یاد داشته باشید زمان راه رفتن در کودکان مختلف متفاوت است.

• برخی از نوزادانی که به طور نارس متولد شده اند مشکل تر شروع به راه رفتن می کنند.

• گاهی اوقات نوزادان از راه رفتن وحشت دارند. بنابراین آن ها را تشویق و حمایت کنید تا استرس و فشار آن ها کاهش یابد.

اگر پاهای کودک صاف هستند نگران نشوید.

• در سن دو تا سه سایگی صافی پای کودک از بین می رود.

همچنین ممک است پای کودک به سمت داخل منحرف باشد که این مسئله نیز به مرور زمان برطرف می شود.

• مطمئن شوید انگشتان پای کودک به خودی خود صاف می شوند. ممکن است برخی کودکان انگشتای منحرفی داشته باشند.

• این مسئله در6 ماهگی کودک وقتی اولین قدم ها را برمیدارد درست می شود.

• اگر کودک بعد از 6 ماه هنوز انگشتان منحرفی دارد باید با پزشک صحبت کنید تا ورزش های مناسب برای رفع این مشکل را تجویز کند.

پاهای کودک را نگاه کنید و مطمئن شوید می توانید پاها را صاف بگذارد.

• برخی کودکان دوست دارند بر روی پنجه ها راه بروند این کار به افزایش تعادل آن ها کمک میکند. این مسئله نشان میدهد در پاشنه پای کودک مفاصل قوی هستند.

• اگر کودک نمی تواند به خودی خود پاهایش را صاف کند یا اگر بعد از سن سه سالگی بر روی پنجه راه می رود به پزشک اطلاع دهید.

اگر کودک خیلی شدید افتاده است و پایش ضربه خورده است یا یک طرفی راه میرود به پزشک مراجعه کنید.

• احتمال دارد عصب، مفاصل یا ستون فقرات مشکل داشته باشد.

به کودک اجازه دهید در حال راه رفتن چیزهای جدید کشف کند. 

• همانطور که اعتماد به نفس کودک بالا می رود و راحت تر راه بر روی سطوح صاف راه می رود بگذارید بر روی سطوح شیب دار نیز راه برود. این محیط های جدید به او کمک می کند تعادلش را حفظ کند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/319-chgvnh-bh-rah-rftn-kvdk-kmk-knym.html

آموزش صحبت کردن، فرآیندی است که از بدو تولد کودک و با تجربه استفاده از اصوات مختلف توسط کودک آغاز می ‎شود . معمولا تا 2 سالگی ، بیشتر کودکان واژگان زیادی آموخته و می ‎توانند کلمات را به منظور ابراز نیازهای خود بیان کنند . در این قسمت از گهوارک به ارائه روند مناسب آموزش سخنوری به کودک و راه هایی برای تشویق او به ارتباط برقرار کردن خواهیم پرداخت .

از تولد تا 3 ماهگی

در این مرحله کودک صدای شما را می ‎شنود و سعی در تکرار این اصوات دارد . شما می‎ توانید در انجام این کار به او کمک کنید :

برای کودک خود آواز بخوانید :

آواز خواندن برای کودک حتی از قبل از تولد نقش زیادی در عادت دادن گوش او به شنیدن صداهای مختلف دارد زیرا او حتی در داخل شکم شما نیز صدای تان را می‎شنود.

با کودک خود و یا در حضور او با سایر افراد اطرافتان صحبت کنید :

درست است که او معنی دقیق کلمات را درک نخواهد کرد اما با این حال شنیدن صدای شما و دیدن لبخندتان او را هیجان زده خواهد کرد و او همچنین از شنیدن و دیدن افراد دیگر نیز لذت خواهد برد .

محیطی ساکت و آرام برای فرزند خود ایجاد کنید :

نوزادان به بازی کردن و ایجاد سر و صداهای مختلف در محیطی عاری از هرگونه سر و صدای تلویزیون ، رادیو و یا ضبط نیازمندند .

از 3 تا 6 ماهگی

در این دوره فرزند شما سعی در درک نحوه ارتباط های کلامی افراد با یکدیگر دارد . شما با انجام این کارها می‎ توانید به او در صحبت کردن کمک کنید :

• کودک خود را در فاصله نزدیک به خود نگه دارید تا بتواند به چشمان شما خیره شود .

• با او همراه با لبخند حرف بزنید.

• سر و صداهایی که فرزندتان از خود در می ‎آورد را تکرار کنید.

• در صورت تلاش او برای تکرار کلمات شما ، کلمه مورد نظر را دو مرتبه تکرار کنید .

  از 6 تا 9 ماهگی

کودک شما در این دوره سعی در ایجاد صداهای مختلف و بازی با اصوات گوناگون دارد . برخی از این کلمات عبارتند از "بابا" یا "دادا". کودک با شنیدن صدای شاد شما لبخند زده و با شنیدن صدای عصبانی ، گریه می ‎کند و یا ناراضی به نظر خواهد رسید . در این مرحله شما با انجام این کار ها می‎ توانید به فرزند خود در درک بهتر کلمات کمک کنید (حتی اگر هنوز نتواند آن ها را به زبان بیاورد):

به او کمک کنید تا دست خود را به همراه موسیقی نواخته شده ، روی صفحه حرکت دهد.

به فرزندتان اسباب بازی بدهید و چیزی در مورد آن به او بگویید .

او را مقابل آینه قرار دهید و از او بپرسید "این کیه؟" ؛ سپس نام او را تکرار کنید .

از فرزند خود سوال بپرسید . برای مثال از او بپرسید " هاپو کجاست ؟"؛ اگر واکنشی نشان نداد، به او نشان دهید که سگ عروسکی او کجاست.

از 9 تا 12 ماهگی

کودک شما در این دوره شروع به درک کلمات ساده خواهد کرد . اگر در حین انجام کاری به او بگویید "نه نه" ، متوقف شده و به شما خیره خواهد شد . اگر کسی از او بپرسد "مامان کجاست ؟"، او به دنبال شما خواهد گشت . او با اشاره و زبان بدن خود سعی در انتقال پیامی به شما خواهد داشت .

برای مثال وقتی به شما نگاه می‎ کند و دستان خود را بالا می ‎برد ، سعی در انتقال این پیام که می ‎خواهد بغلش کنید به شما خواهد داشت . شما می ‎توانید با تکان دادن دست خود به او بیاموزید که چگونه با شما خداحافظی کند .

از 12 تا 15 ماهگی

نوزادان در این دوره شروع به استفاده از کلمات می‎ کنند . آن ها صحبت کردن را با استفاده کلمات ساده ای مانند "بابا" و یا "دَدَ" برای رفتن به گردش ، آغاز می ‎کنند . در این دوره بیشتر بچه ها توانایی استفاده از 1 یا 2 کلمه را دارند و بیش از 25 کلمه را درک می ‎کنند .

برای مثال اگر از او اسباب بازی بخواهید ، برای شما خواهد آورد . او می‎ تواند بدون استفاده از کلمات و تنها با استفاده از دستان خود و ادای برخی اصوات ، چیزی از شما بخواهد . شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به او در بیان کلماتی که توانایی تلفظ آن ها را ندارد کمک کنید :

1. در مورد اشیائی که از آن ها استفاده می ‎کنید با کودک خود صحبت کنید و به او فرصت دهید تا نام آن ها را تکرار کند.

2. از کودک خود درباره اشکال موجود در نقاشی های کتاب داستان سوال کنید و به او فرصت دهید تا نام آن را بگوید .

3. وقتی کودکتان موفق به بردن نام اشیا می ‎شود به او لبخند بزنید و برایش دست بزنید . چیزی درباره آن شیء به کودکتان بگویید . برای مثال " اون سگ رو ببین ! چقدر بزرگه ! دمشو نگاه کن "

4. در مورد چیز هایی که فرزندتان علاقه بیشتری به آن ها نشان می ‎دهد با او صحبت کنید . به او فرصت دهید تا کلمات شما را تکرار کند .

5. در مورد کارهای روزمره خود با او صحبت کنید . برای مثال "دوست داری کدوم لباستو بپوشی ؟"، " شیر یا آبمیوه می ‎خوری ؟"

6. در مورد کلمه هایی که کودکتان از آن ها استفاده می ‎کند ، صحبت کنید . برای مثال وقتی می گوید توپ ، شما بگویید " اون توپ بزرگ و قرمز مال توئه "

7. عروسک ها و اسباب بازی های مورد علاقه کودکتان را در مکالمه هایتان دخیل کنید . برای مثال بگویید " نازنین دوست داره با ما بازی کنه . به نظرت بلده برامون غذا درست کنه ؟"

از 15 تا ماهگی

کودک شما در این دوره از حرکات پیچیده تری برای ایجاد ارتباط با شما استفاده خواهد کرد و به تلاش خود در ساخت واژگان بیشتر ادامه خواهد داد . او ممکن است دست شما را بگیرد ، با شما به سمت قفسه کتاب برود و به یک کتاب اشاره کند تا با یکدیگر آن را بخوانید . شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به فرزندتان در برقراری ارتباط با خودتان کمک کنید :

• به او بگویید "بینیتو به من نشون بده "؛ سپس به بینی خود اشاره کنید . این کار را در مورد انگشتان دست ، پا، چشم، زانو وغیره نیز انجام دهید .

• یکی از اسباب بازی های کودکتان را پنهان کرده و از بخواهید که آن را پیدا کند . به او در انجام این کار کمک کنید و در این لذت شریک شوید .

• وقتی کودکتان به شما چیزی داد ، در رابطه با آن با او صحبت کنید ، مثلا اگر به شما کتابی داد از او تشکر کنید و عکس های آن را به او نشان دهید .

  از ماهگی تا 2 سالگی

  کودک شما در این دوره قادر به دنبال کردن دستورالعمل ها بوده و می ‎تواند کلمات را در کنار هم قرار دهد مانند "ماشین برو" یا "آب بده" . او همچنین در این دوره شروع به انجام بازی هایی می‎ کند که باعث توسعه زبان گفتار او می ‎شوند. با انجام کارهای زیر می ‎توانید به تقویت مهارت های ارتباطی کودک خود کمک کنید:

  • از فرزند خود کمک بخواهید. برای مثال از او بخواهید که فنجانش را روی میز بگذارد یا کفش هایش را نزد شما بیاورد .

  • برای فرزند خود شعر بخوانید و از او بخواهید که آنچه که در محیط اطراف خود می ‎بیند را برای شما نام ببرد .

  • کودک خود را تشویق کنید تا در مورد اسباب بازی های خود با سایر هم سن و سالانش صحبت کرده و ارتباط برقرار کند.

  • با فرزند خود عروسک بازی کنید ، برای عروسک هایش غذا درست کنید و تلفنی حرف بزنید یا سایر عروسک ها را به مهمانی دعوت کنید .

    از 2 تا 3 سالگی 

  مهارت های ارتباطی کودکتان از 2 تا 3 سالگی با تقویت لب های او توسعه پیدا خواهد کرد و او می‎ تواند کلمات بیشتری را برای ایجاد جملات ساده در کنار هم قرار دهد . برای مثال او می‎ تواند بگوید "مامان خداحافظ" .

  او همچنین در این دوره قادر به پاسخگویی به سوالات ساده مانند "خرست کجاست ؟" نیز می ‎باشد . تا 36 ماه آینده فرزندتان توانایی پاسخگویی به برخی سوالات پیچیده تر مانند "وقتی گرسنه ای چه کاری انجام می ‎دی ؟" را کسب خواهد کرد . او در این دوره بازی های خیالی بیشتری انجام می دهد ، مانند رفتن به محل کار ، تعمیر ماشین اسباب بازی و مراقبت از عروسک ها.

  شما در این دوره با انجام کارهای زیر، قادر به کمک به فرزندان در ساخت جملات پیچیده تر و کارهای مهم تر خواهید بود :

  1. به فرزندتان نام و نام خانوادگی اش را بیاموزید.

  2. در رابطه با تعداد، اندازه و شکل اشیاء مختلف از او سوال کنید.

  3. از فرزند خود سوالاتی بپرسید که جواب آن ها "آره" و یا "نه" نباشد . برای مثال بگویید " وای چقدر کرم اینجاست ! چندتا کرم اینجاست ؟ اونا دارن کجا می ‎رن ؟"، سپس صبر کنید و منتظر شنیدن جواب او باشید . در صورت وم می ‎توانید بگویید "من 5 تا کرم می ‎بینم . به نظرت اونا می ‎خوان برن پارک یا مغازه ؟"

  4. از فرزندتان بخواهید تا داستان کتاب مورد علاقه اش را برایتان تعریف کند . از او بپرسید "چه اتفاقی برای او 3 تا خوک کوچولو افتاد ؟" خواندن کتاب به توسعه زبان گفتار کودکتان کمک خواهد کرد . او را به کتابخانه ببرید و به سلیقه خودش برایش کتاب بخرید . او از انجام این کار با شما لذت خواهد برد .

  5. بازی های تخیلی و سرگرم کننده انجام دهید. بازی کردن و نقش آفرینی ، فرصت های غنی برای استفاده و یادگیری زبان در اختیار فرزندتان قرار خواهد داد .

  6. فراموش نکنید که فرزندتان هنوز به محیطی آرام نیازمند است که این موضوع فقط مختص زمان خواب او نیست . تلوزیون و رادیو را خاموش کنید و بگذارید کودکتان از بازی کردن ، آواز خواندن و صحبت کردن با شما در محیطی آرام لذت ببرد.

https://gahvarak.com/blog/316-shyvh-amvzsh-skhnvry-v-hrf-zdn-bh-kvdk-tvst-madr.html

چرا موقع شيردهي از يک ، از ديگر شير مي چکد؟

در دسته اي ن، شير به راحتي از ها مي چکد اما در دسته ديگر، شير به شدت و با فوران بيرون مي زند و يا ممکن است از مقابل شير خارج نشود. هر سه حالت طبيعي است ، زيرا در نتيجه فرايند پايين آمدن شير و جمع شدن آن در قسمت نوک صورت مي گيرد. همچنين اين فرايند پاسخي است به آن حالت سنگين و کشيدگي که در ها در ابتداي شيردهي حس مي کنيد يا آن حالت سفتي که در هر دو در هنگام گريه نوزاد در اثر گرسنگي احساس مي کنيد. در داخل هر دو کاسه سوتين لايه هايي جاذب قرار دهيد تا از خيس شدن يا لک شدن لباستان جلوگيري کنيد.

چكيدن شيراز در شب هنگام

 اين حالت طبيعي است. زيرا شما در شب استراحت مي کنيد و از طرف ديگر شبها به علت ترشح هورمون پرولاکتين هايتان به طور طبيعي شير زيادي توليد مي کند و بنابراين ممکن است بعد از چند ساعت به علت خيس بودن لباستان از خواب بيدار شويد.براي راحتي، قبل از اين که بخوابيد سوتين مخصوص شيردهي با اندازه مناسب به تن کنيد و در کاسه هاي آن لايه هاي جاذب قرار دهيد.

احساس پري در ها

معمولا اين احساس پري در ها بخصوص 2 تا 4 روز بعد از تولد نوزاد طبيعي است، زيرا جريان خون در ها افزايش مي يابد و باعث ورود شير به داخل آنها مي شود که اصطلاحا  " رگ کردن " ناميده مي شود.ممکن است هايتان زق زق کند، حالت قلنبه قلنبه پيدا کند و دردناک شود.ممکن است در اثر رگ کردن ها نوک آنها حالت برجستگي خود را از دست بدهد و نوزاد نتواند به راحتي آنها را در دهان بگيرد. اگر با چنين مساله اي مواجه شديد، حمام آب گرم بگيريد يا ليف حوله اي خيسي را روي هايتان قرار دهيد. اگر اين کار هم کمکي نکرد، با دست يا با شيردوش مقداري شير را از هايتان بدوشيد. هيچگاه ها را به طور کامل از شير خالي نکنيد، فقط مقدار خيلي کمي شير بدوشيد. اگر لازم شدف نوزادتان را در فواصل کم شيد بدهيد. در حين شير دادن، را ماساژ دهيد، اين کار باعث مي شود شير به جريان بيفتد و حالت رگ کردن بتدريج برطرف شود.

 راهنمايي درباره شيردهي

مي توانيد با ماما، مددکار بهداشت، مشاور دوران شيردهي، متخصص ن يا متخصص کودکان صحبت کنيد. با تکيه بر اينکه شيردهي امري غريزي است، نميتوان گفت که شروع آن کار آساني است. بسياري از مادران در هفته هاي اول مشکلات زيادي در اين رابطه دارند. بنابراين قبل از اينکه اين مساله باعث شود شيردهي با را ترک کنيد، با ديگران م نماييد. 

نقش شيردهي و تناسب اندام

 اين امر به شما کمک مي کند تا دوباره تناسب اندام را به دست آوريد. شيردهي روي متابوليسم شما تاثير مي گذارد و نياز به کالري در بدن شما را بالا مي برد. همچنين هورمونهايي که در اين زمان ترشح مي گردند، باعث مي گردند خيلي سريع رحم منقبض شود تا به اندازه طبيعي خود برسد و نيز شير دادن چربيهاي اضافه اي را که در نواحي مختلف بدن در طي حاملگي جمع شده است، کاهش مي دهد. اما فراموش نکنيد که اين مساله به گذشت زمان نياز دارد.

دوشيدن شير

چنانچه مدتي از نوززادتان جدا هستيد و نمي توانيد به او شير بدهيد (و در اين مدت نوزاد از شير خشک يا شير دوشيده شده شما تغذيه مي کند) براي حفظ کردن ميزان توليد شير، بايد شيرتان را بدوشيد و در صورت مک نزدن نوزاد ممکن است هر 4 ساعت دوشيده شود.چنانچه لازم است به طور مرتب شير خود را بدوشيد، مي توانيد از شيردوش استفاده کنيد.

سوالاتي که برای يک مادر شيرده به وجود می آید:

نگهداري از شير دوشيده

مي توان شير دوشيده شده را به مدت 24 ساعت در يک شيشه استريل در يخچال در يک کيف مجهز به دستگاه خنک کننده يا در يک کلمن يخ نگهداري کرد. براي گرم کردن آن به هنگام استفاده، بايد شيشه را در کاسه آب گرم قرار دهيد. اگر بخواهيد مدت بيشتري از اين شير نگهداري کنيد، بايد آن را در يک ظرف پلاستيکي ريخته و منجمد کنيد. بدين ترتيب، شير تا حدود 6 ماه قابل استفاده است. براي ذوب کردن آن، شيشه را در دماي اتاق يا درون يخچال قرار دهيد. هيچگاه اين شير را دوباره گرم يا منجمد نکنيد، چون فقط براي يک نوبت مي توان شير مادر را منجمد کرد.

 بهترين راه براي افزايش توليد شير و حفظ اين ميزان

هر موقع نوزادتان گرسنه شد بايد به او شير بدهيد، زيرا ميزان توليد شير بر پايه ميزان تقاضا و عرضه است.نوزادان با وزن بيشتر نسبت به نوزادان کم وزن به شير بيشتري احتياج دارند. همچنين در طول دوران شيردهي نبايد نگراني و فشار روحي داشته باشيد زيرا اين حالت باعث جلوگيري از جريان شير درون ها مي گردد. مراقب سلامت خود باشيد و به ميزان کافي استراحت کنيد. سعي کنيد بعد از ظهرها دراز بکشيد. انجام کارهاي جسمي سنگين را يا به بعد محول کرده يا بر عهده شخص ديگري بگذاريد. تمرينهاي ورزشي شديد پيشنهاد نمي شود، زيرا حتي اگر ورزشکار هم باشيد انجام اين ورزشها باعث مي شود کالري زيادي به مصرف برسد و ميزان اسيد لاکتيک در شير مادر افزايش مي يابد. آب زيادي بنوشيد و رژيم غذايي متعادل و متوازني داشته باشيد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/313-chra-mvghe-shrdh-az-k-pstan-az-pstan-dgr-shr-m-chkd.html

علت سیاه شدن ناخن پا و روش‌های درمان آن

۱. ضربه‌های مداوم در اثر کفش نامناسب

وقتی کفشی که به پا می‌کنید، مناسب و اندازه نباشد، احتمال فشار آمدن به پا زیاد خواهد شد. تحت فشار قرار گرفتن مکرر پا ممکن است باعث ایجاد آسیب‌هایی نظیر: تاول‌های کوچک یا خونی زیر ناخن بشود. در برخی موارد که مشکل چندان جدی نیست، ناخن سیاه می‌شود و به‌مرور زمان نیز بدون هیچ‌گونه درمانی بهبود می‌یابد. اما در موارد شدید، یعنی زمانی‌که ناخن از بستر انگشت جدا می‌شود، وم مراجعه به پزشک و پیگیری درمان جدی افزایش می‌یابد.

۲. جراحت و ضربه‌های ناگهانی

در برخی موارد نیز تروما یا ضربه‌ای ناگهانی به پا وارد می‌شود و این ضربه‌ باعث جمع‌شدن خون در آن ناحیه می‌شود. بلافاصله انگشت آسیب می‌بیند و خون زیر پوست ناخن جمع می‌شود. وجود خون باعث ایجاد درد و وَرَم می‌شود. در این‌گونه موارد، پزشک به‌سادگی می‌تواند مشکل را درمان کند و با سوزنی خون را از زیر ناخن بیرون بکشد.

۳. عفونت‌های قارچی

عفونت‌های قارچی نیز ازجمله عواملی هستند که در سیاه شدن ناخن پا نقش دارند. به‌طور معمول، عفونت‌های قارچی باعث تغییر رنگ ناخن‌ها به زرد یا سفید می‌شوند. ممکن است در اطراف عفونت، زوایدی ایجاد شود و باعث سیاه به‌نظر رسیدن رنگ ناخن بشوند. ناخن‌های پا بسیار در معرض ابتلا به قارچ هستند زیرا جوراب و کفش، محیطی گرم و مرطوب برای رشد قارچ‌ها و عفونت ایجاد می‌کنند. با رعایت بهداشت و نظافت، احتمال ابتلا به قارچ تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند.

۴. ملانوما

در مواردی نادر، سیاه شدن ناخن پا در اثر ملانوما شکل می‌گیرد. ملانوما یکی از آزاردهنده‌ترین انواع سرطان‌های پوستی است. ملانوما باعث به‌وجود آمدن تکه‌ یا تکه‌هایی سیاه، تیره و غیرعادی روی پوست می‌شود. در برخی از موارد نیز، بخش‌های سیاه پوستی به زیر ناخن‌ها نیز سرایت می‌کنند. ملانوما به‌آرامی رشد می‌کند و با نشانه‌ای خاص همراه نیست به همین خاطر، در مراحل اولیه قابل تشخیص نیست به‌ویژه زمانی که از زیر ناخن شروع می‌شود.

۵. تغییرات در رنگدانه‌ها

رنگ پوست افراد می‌تواند به‌مرور زمان عوض بشود. در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، ممکن است بخش‌های پوستی تیره در زیر ناخن‌ها گسترش بیابد. تغییرات رنگدانه‌ها معمولا به شکل یکپارچه صورت می‌گیرد. یعنی اگر یکی از انگشتان پا دچار این مشکل بشود، انگشت مشابه در پای دیگر نیز درگیر خواهد شد. این موضوع برای ناخن‌های دست نیز صادق است.

۶. موارد اساسی و زمینه‌ساز

موارد اندکی از وضعیت‌های پزشکی خاص باعث سیاه شدن ناخن پا می‌شوند، مثلا:

• انواع دیابت؛
• بیماری‌های کبدی؛
• بیماری‌های قلبی؛
• کم‌خونی (آنِمی).

در بیشتر موارد نام‌برده شده، درمان بیماری‌ها به بازگشت رنگ اصلی ناخن کمک می‌کند.

درمان سیاه شدن ناخن پا چگونه است؟

درمان این مشکل بنا به‌علت ایجاد آن متفاوت خواهد بود.

۱. درمان سیاه شدن ناخن پا در اثر ضربه

وقتی سیاهی در اثر ضربه‌ای ناگهانی و جراحت صورت بگیرد، پزشک در ناخن سوراخ کوچکی ایجاد می‌کند و از سوزن کمک می‌گیرد. از طریق این سوراخ، خون بیرون کشیده می‌شود و فشاری که در طول زمان در این ناحیه ایجاد شده، تسکین پیدا می‌کند. در موارد حادتری که عفونت شکل گرفته است، نیاز به تجویز دارو برای بهبود فرد احساس می‌شود.

۲. درمان سیاه شدن ناخن پا در اثر کفش نامناسب

اگر سیاه شدن ناخن پا نتیجه‌ی استفاده از کفش‌های نامناسب باشد، پزشک از فرد می‌خواهد که کفش‌ها را تعویض کند و به پاها استراحت بدهد.

۳. درمان سیاه شدن ناخن پا در اثر عفونت قارچی و …

در صورت عفونت‌های قارچی، استفاده از پماد‌ها و کرم‌های بدون نسخه می‌تواند به درمان این مسئله کمک کند اما اگر استفاده از این مواد دارویی در طی چند روز، پاسخ و نتیجه‌ای به‌همراه نداشته باشد، وم مراجعه به پزشک پدیدار خواهد شد.

در مواردی که کبودی به‌خاطر وجود بیماری‌های اساسی ایجاد می‌شود، لازم است با رعایت نکات درمانیِ ویژه مثلا رعایت رژیم غذایی، مشکل درمان بشود.

در مواردی که این سیاهی مشکوک به سرطان است، باید دقیقا از سوی پزشک با روش‌های در دسترس، موضوع بررسی و پیگیری بشود.

پیشگیری از سیاه شدن ناخن پا

پیشگیری از کبودی ناخن شست پا همیشه ممکن نیست. اما راهکارهایی برای ممانعت از ایجاد سیاهی در ناخن پا وجود دارد:

• استفاده از کرم‌های ضدآفتاب و پرهیز از قرار گرفتن در معرض اشعه‌ی فرابنفش؛
• استفاده از کفش‌های مناسب؛
• استفاده از پاپوش‌های مناسب در محل کار و باشگاه؛
• استفاده از پاپوش مناسب در مکان‌هایی مانند حمام عمومی؛
• درمان وضعیت‌های پزشکی خاصی که منجر به سیاهی ناخن می‌شوند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/304-elt-syah-shdn-nakhn-pa-v-rvshhay-drman-an.html

 چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

والدین همان گونه که برای خوراک و پوشاک کودک زمان می گذارند، برای رشد صحیح ذهنی او باید از خود همت نشان دهند.

وقتی انسان پا به دنیا می گذارد و با حواس خود با پیرامونش ارتباط برقرار می کند. با اولین چیزی که لمس می کند، می شنود و می بیند، کنجکاویش تحریک می شود. پرسش کردن به دنبال ایجاد علامت سوالی در ذهن شروع می شود.

عدم دریافت پاسخ صحیح به این پرسش ها در کودکان منجر به رشد فکری ضعیف، کاهش خلاقیت، بی انگیزگی، بی علاقگی به تحصیل و. می شود.

کودکان بر اساس جواب های دریافتی یاد می گیرند که چگونه زندگی، افکار و شخصیت خود را شکل دهند. در همین راستا والدین هم می خواهند، در این شکل گیری سهیم بوده و نظارت مستقیم داشته باشند. این امر، زمانی تحقق می یابد که کودک به والدینش اعتماد کامل داشته باشد. و نیز احساس کنند که والدینشان برای تمام پرسش های آنها جواب درستی دارند.

هیچ وقت به کودک خود دروغ نگویید و برای او داستان سرایی نکنید. اگر از شما دروغی بشنود اعتمادش نسبت به شما از بین می رود. اعتمادی که دیگر به سختی می توان آن را دوباره به دست آورد.

یکی از مهمترین و در دسترس ترین منابعی که ازهمان ابتدا برای پاسخ به پرسش های کودکان وجود دارد، خود والدین، کتابها و در حال حاضر اینترنت می باشد. زمانی دغدغه والدین، کوچه- خیابان و بچه های بی ادب  بود که مبادا آنها تربیت کودکشان را خراب کنند. در صورتی که این روزها فرزندانشان دیگر با بچه های کوچه و خیابان خود را سرگرم نمی کنند. بلکه آنها دوستان جدیدی پیدا کرده اند. دوستانی که ممکن است بی ادب تر از بچه های کوچه و خیابان باشند.

در حال حاضر آمارهای حاصل از تحقیقات حاکی از آن است که بیش از دهها میلیون کودک با کامپیوتر و اینترنت سرو کار دارند. آنها برای دست یابی به اطلاعات مورد نظرشان و بازی های آنلاین ساعت ها پشت میز کامپیوتر وقت صرف می کنند.

این مسئله ممکن است، گذشته از تاثیر مخرب بر رفتار و واکنش های آنها ، تاثیرهای سوء، هم از لحاظ جسمی و رشد نامناسب بر روی کودکان داشته باشد.

اما سوالی که در این جا مطرح می شود، این است که چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که این مسئله مستقیما به سن کودک بستگی دارد.

نکته اول: کتاب خردسالان باید پر از تصاویر با رنگ های شاد و براق باشد و نوشته های کمی داشته باشد.زیرا یک تصویر بهتر از هزار کلمه مفهوم را می رساند. برای آموزش و خلاقیت هم تصویر حرف اول را می زند.

نکته دوم: کتاب باید محتوای خلاقانه داشته باشد و خواندن آن برای کودک هیجان انگیز و جالب باشد. علاوه بر آن باید اتفاقات در داستان سریع باشد. شخصیت های داستان باید به خوبی معرفی شده و برای کودک باور پذیر باشند. مشکلات و مسائل شخصیت های داستان باید مشابه مشکلات و مسائلی باشند که کودک در آن سن با آنها مواجه می شود.
 

نکته سوم: وجود صحبت های خنده دار و لطیفه های بامزه در لابه لای گفتگوهای شخصیت ضروری است.
 

نکته چهارم: تقسیم بندی کتاب باید به گونه ای باشد که خواندن کتاب را برای کودک آسان کند. قلم و خط نوشته ای کتاب باید به چشم کودکان آشنا باشد. این نکته به فهم و شناخت بیشتر کلمات توسط کودک کمک می کند.

نکته پنجم: بهتر است کتاب با اطلاعات کمی شروع شود. فقط اطلاعات ضروری مانند اطلاعات کلی در مورد شخصیت اصلی داستان، اسامی و محل زندگی آنها باید در ابتدای کتاب باشد.  اطلاعات اضافی کودک را خسته کرده و دیگر میلی به کتاب خوانی نشان نخواهد داد.

 

نکته ششم: قسمت پایانی کتاب هم بسیار مهم است. در انتها، همه مشکلات و مسائل باید حل شده باشد و کتاب پایان خوشی داشته باشد. بویژه اگر مخاطبان آن کودکان خردسال باشند.
 

نکته هفتم: تعداد صفحه های کتاب هم از اهمیت خاصی برخوردار است. کتاب هایی که نوشته و عکس با هم دارند. باید بین 25 تا 35 صفحه باشند و کتاب های مصور نباید بیشتر از 16 صفحه داشته باشند.
 

نکته هشتم: داستان باید دارای محتوای آموزشی نیز باشد. یک داستان خوب باید به کودک نکات اخلاقی، فرهنگی و ارزش های مذهبی را بطور غیر مستقیم آموزش دهد.
 

نکته نهم: کتاب خوب برای کودکان باید شخصیت هایی داشته باشد که بتوانند در شرایط سخت قادر به تصمیم گیری درست شود. شجاعانه برای زنده ماندن و زندگی خود تلاش کرده و در تمام مراحل از اصول صحیح اخلاقی پیروی کنند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/298-chh-nve-ktaby-mnasb-kvdk-ma-ast.html

 میوه دادن به نوزاد ؛ کدام میوه ها و از چند ماهگی ؟

میوه را می توان به عنوان اولین غذای جامد به نوزاد داد اما نه هر میوه ای. میوه های اسیدی مانند پرتقال و توت فرنگی برای کودکان زیر یک سال مضر است. 

برای نوزاد و کودکان، برای اولین بار چه میوه ای مناسب است؟

زمانی که نوزاد شما بین 4 تا 6 ماه دارد، شما معمولا می توانید مواد غذایی خرد شده را به رژیم غذایی آنها اضافه کنید. میوه یکی از مهم ترین مواد غذایی مغذی است که غنی از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای کودک شما می باشد. در حالی که تمام میوه ها حاوی مواد مغذی هستند، نباید از ابتدا کودک خود را با آنها تغذیه کنیم.

زمانبندی:

هنگامی که کودک شما می تواند سر خود را نگه دارد و بدون کمک بنشیند، احتمالاً می توانید شروع به دادن غذاهای جامد به او کنید البته قبل از ارائه هر نوع غذای جامد برای اولین بار با متخصص اطفال م کنید.

اولین میوه ها برای نوزاد:

از میوه هایی که به راحتی قابل هضم هستند، شروع کنید.

سیب رنده شده منبع تغذیه ای از ویتامین C است که به بدن کودک شما کمک می کند تا آهن را جذب کرده و یک سیستم ایمنی سالم داشته باشد. سیب همچنین حاوی فیبر است، که باعث کم شدن علائم یبوست در کودک میشود.

موز له شده دوز سالمی از پتاسیم را دارد که عملکرد عضلانی و قلب را بهبود می بخشد.

هلو نیز غنی از فیبر، ویتامین C ویتامین A و مواد مغذی است که سلامت و بینایی را بهبود می بخشد و باعث تشکیل سلول های سفید خون می شود.

 گلابی و زردآلو میوه هایی هستند که به راحتی قابل هضم می باشند.

میوه مجاز برای نوزاد:

موز:

تقریباً به هر کودکی برای اولین بار موز داده میشود، موزها ملایم و آسان برای جویدن هستند، که سرشار از ویتامین C ویتامین B6 و پتاسیم می باشند و برای اولین بار انتخاب مناسبی هستند.

یکی از متخصصین تغذیه می گوید که می توانید برای صبحانه به کودکانتان موز له شده بدهید و یا با شیر مادر یا شیر گاو مخلوط کنید و همانطور که نوزادشان بزرگ تر می شود، موز می تواند به عنوان یک میان وعده با میوه های دیگر ترکیب شود یا همراه با غلات مصرف شود.

آووکادو:

آووکادو سبز است و به طور معمول به عنوان یک گیاه یا سبزی شناخته می شود، اما در واقع یک میوه غنی از مواد مغذی، پر از ویتامین C ویتامین K و فولات است. شما می توانید به کودک 4 تا 6 ماهه خود آووکادو دهید.

یکی از روش های استفاده از آووکادو آن است که آن را با موز ترکیب و مخلوط کنید، که بسیار خوشمزه است و فقط می توانید یک قاشق غذاخوری از آن را به کودک تازه خود بدهید.

سیب:

خوردن یک عدد سیب در روز می تواند به کودک شما کمک کند تا بدن سالمی داشته باشد. کمبود آهن در نوزادان رایج است، ویتامین C موجود در سیب به این کمبود کمک خواهد کرد و می توانید آن را با غذاهای غنی از آهن مانند سبزیجات پخته، زرده تخم مرغ و برنج قهوه مخلوط کنید، تا بهترین نتایج را به دست آورید.

انبه:

انبه را می توان به رژیم غذایی کودک بین 6 تا 8 ماهه خود اضافه کرد که منبع خوبی از ویتامین B6 و همچنین پتاسیم، فیبر و مصر هستند و می توان آنها را به سادگی پخت و یا خام مصرف کرد و یا می توانید با ماست و سبزیجات ترکیب کنید و استفاده کنید.

زمانی که کودکان شروع به تغذیه میوه ها می کنند، انتخاب انبه گزینه مناسبی هست و در رشد مهارتهای حرکتی نقش بسزایی خواهد داشت.

طالبی:

بابرش آنها به مربع های کوچک می توانید با برنج قهوه ای و یا ماست ترکیب کنید و به عنوان برده های غذایی به کودک خود بدهید.

به طور کلی میوه ها دارای مزیت شیرین و ارزش غذایی بالا هستند و هنگامی که آنها را در زمان مناسب به کودک خود با سایر غذاهای مغذی بدهید، می توانند کمک کنند تا کودک شاد و سالمی داشته باشید.

میوه برای کودک زیر یکسال 

میوه هایی که باید از دادن آنها به نوزاد اجتناب شود:

شما باید از دادن میوه های بسیار اسیدی مانند: پرتقال، گریپ فروت و توت فرنگی به کودک خود تا زمانی که نزدیک به یک سال شود، دوری کنید.

غذاهای بسیار اسیدی ممکن است باعث بروز خارش دردناک و عمیق شود.

همچنین باید از میوه هایی با سطوح بالای آفتکش اجتناب کنید.

گلابی، هلو، سیب و آلو می تواند سطوح بالای آفت کش ها را داشته باشد، این بدان معنا نیست که نمی توانید این میوه ها را بخورید، سعی کنید ارگانیک آنها را تهیه کنید و تا حد ممکن به خوبی شستشو دهید و آنها را پوست بکنید و به قطعات کوچک به کودک خود بدهید.

غذا دادن به کودک:

یک کودک زیر یک سال میتواند در روز، دو یا سه بار از یک میوه استفاده کند و برای اولین بار باید مراقب واکنش پس از خوردن میوه تازه را باشید و در صورت مشاهده اسهال یا استفراغ با متخصص اطفال تماس بگیرید.

به فرزندتان با استفاده از یک کاسه و قاشق کوچک طرز صحیح غذا خوردن را آموزش دهید.

میوه های ممنوعه برای نوزادان

آیا اولین غذایی که به کودک خود می دهید باید جزو میوه ها و سبزیجات باشد؟

بهترین گزینه چنین است، که زمانی که کودک شما 6 ماه دارد، بتوانید میوه را در رژیم غذایی او بگنجانید.

نکته این است که نوزاد خود را با طعم های مختلف و بافت نرم قبل از شش ماهگی آشنا کنید.

اولویت های غذا در هر خانواده ای متفاوت است، بنابراین آنچه که برای شما و کودک شما مناسب است را انجام دهید.

اما به هر حال برخی از توصیه های غذایی را در زیر آورده ایم:

• سبزیجات پخته شده مانند سیب زمینی یا هویج

• میوه هایی مانند موز، آووکادو، گلابی و سیب

• میوه های پخته شده مانند: هلو 

کودکان معمولاً مواد غذایی شیرین را ترجیح می دهند، زیرا شیر مادر به طور طبیعی شیرین است. اما اگر کودک شما آن را بپذیرد، میتوانید طعم های دیگر را نیز به او معرفی کنید.

میوه نوزاد 

هر روز باید چه مقدار میوه را به فرزندانتان بدهید:

کودکان یک تا دو سال: حدود نصف میوه

کودکان 2 تا 3 سال: حدود یک عدد میوه

کودکان 4 تا 8 سال: حدود یک و نیم عدد میوه

کودکان 9 سال و یا بالاتر را می توانید تشویق کنید تا در روز 2 عدد میوه مصرف کنند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/295-myvh-dadn-bh-nvzad-kdam-myvh-ha-v-az-chnd-mahgy-.html

 تماشای تلویزیون کودکان را مدیریت کنیم

تلویزیون یکی از مهم‌ترین ابزار تعلیم و تربیت است و از آنجا که سنین کودکی و نوجوانی نیز حساس‌ترین سن تعلیم و تربیت محسوب می‌شود ، تماشای تلویزیون بر روح و روان آنها تاثیر می‌گذارد، اما والدین نباید کودک را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را تماشا کند و در واقع باید این کار را به نحو مطلوب مدیریت کنند . 

آیا شما هم در مورد زمانی که کودکان برای تماشای برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای صرف می‌کنند نگران هستید؟

اگر چه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌کنند مفید و آموزنده است، اما برخی از برنامه‌ها برای کودک غیر مفید است و نیازی نیست که کودک آن برنامه‌ها را ببیند.

آیا می‌دانید تماشای بیش از حد برنامه‌های تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای چه تاثیراتی روی کودک دلبندتان می‌گذارد؟

اضافه‌وزن

کودکانی که بیش از دو ساعت تلویزیون تماشا می‌کنند یا مشغول بازی با رایانه می‌شوند، بتدریج دچار اضافه‌وزن شده و در نتیجه چاق می‌شوند.

بی‌نظمی در خواب

کودکانی که بیشتر وقت خود را صرف تماشای برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای می‌کنند، ترجیح می‌دهند تا دیر وقت بیدار بمانند و برنامه‌های تلویزیون را ببینند یا با رایانه بازی کنند. در نتیجه شب‌ها دیر به رختخواب می‌روند و دیر هم از خواب بیدار می‌شوند.

مشکلات اخلاقی

کودکانی که بیش از دو ساعت تلویزیون تماشا می‌کنند یا سرگرم بازی با رایانه می‌شوند، هم به لحاظ روحی- روانی و هم اخلاقی، بیشتر از کودکانی که بندرت تلویزیون تماشا می‌کنند، دچار مشکلات اخلاقی می‌شوند حتی ممکن است گستاخی کنند و بچه‌های دیگر را مورد آزار و اذیت قرار دهند. زیرا نمایش برخی فیلم‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای مناسب با سن آنها نیست.

افت تحصیلی

کودکانی که در اتاقشان تلویزیون یا رایانه دارند، تکالیف مدرسه خود را درست و کامل انجام نمی‌دهند، زیرا آنها بیشتر وقت خود را صرف دیدن برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای می‌کنند، در نتیجه دچار افت تحصیلی می‌شوند، اما کودکانی که در اتاقشان تلویزیون یا رایانه ندارند، تکالیف‌شان را بهتر و کامل‌تر انجام می‌دهند.

رفتارهای خشونت‌آمیز

کودکانی که فیلم‌های خشونت‌آمیز و محرک را در تلویزیون یا سینما و. تماشا می‌کنند، ممکن است تحت تاثیر این‌گونه فیلم‌ها قرار بگیرند و رفتارهای خشونت‌آمیزی از خود بروز بدهند.

البته در برخی از بازی‌های رایانه‌ای هم اعمال خشونت‌آمیز وجود دارد. در نتیجه دیدن این‌گونه فیلم‌ها و بازی‌ها، روح حساس و لطیف کودک را شدیدا تحریک کرده و کودک نیز باور می‌کند که اعمال خشونت‌آمیز، هم بخشی از زندگی است و هم راهکاری برای حل مشکلات.

با وجود این به والدین توصیه می‌کنیم که تحت هیچ عنوانی اجازه ندهند کودکشان فیلم‌ها یا بازی‌های خشونت‌آمیز تماشا کند.

کم‌شدن بازی‌های گروهی

کودکانی که بیش از حد برنامه‌های تلویزیون تماشا می‌کنند یا به طور پیوسته با رایانه بازی می‌کنند. ممکن است بندرت به بازی‌های جمعی یا فعالیت‌های گروهی روی آورند. چگونه می‌توانیم مدت زمان تماشای برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای را کم کنیم؟

خاموش‌ کردن تلویزیون

یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث می‌شود، تا کودک به دیدن برنامه‌های تلویزیون عادت کند این است که تلویزیون به طور شبانه‌روز روشن باشد. اگر به طور جدی تلویزیون تماشا نمی‌کنید بهتر است، آن را خاموش کنید.

کودکانی که در اتاقشان تلویزیون یا رایانه دارند، بیشتر از کودکان دیگر از تلویزیون یا رایانه استفاده می‌کنند. حتی ممکن است برنامه‌ها یا بازی‌هایی را ببینند که مناسب سن‌شان نیست. پس بهتر است تلویزیون یا رایانه را از اتاق کودکان خارج کنید.

هرگز جلوی تلویزیون غذا نخورید

هیچ‌گاه به کودکان اجازه ندهید هنگامی که تلویزیون روشن است غذا یا هر خوراکی دیگری را بخورند، زیرا ممکن است متوجه نشود که چقدر غذا خورده و دچار اضافه‌وزن شود یا ممکن است به دیدن برنامه‌های تلویزیون عادت کنند. بنابراین جلوی تلویزیون چیزی نخورید.

انجام تکالیف مدرسه

وقتی که بچه‌ها به مدرسه می‌روند زمان بیکاری آنها محدود می‌شود. پس هیچ‌گاه به بچه‌ها اجازه ندهید همه وقت خودشان را صرف تماشای تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای بکنند.

بهتر است به آنها بگویید اول تکالیف‌شان را انجام بدهند بعد برنامه‌هایی را که مناسب سن‌شان است را تماشا کنند.

از دوران کودکی به بچه‌ها اجازه ندهید بیش از حد تلویزیون تماشا کنند، زیرا دوران کودکی حساس‌ترین دوران تعلیم و تربیت می‌باشد. کودکان را تشویق کنید بهجای این‌که به طور پیوسته تلویزیون تماشا کنند، کتاب بخوانند یا ورزش کنند یا با دوستان خود بازی کنند.

ارائه الگوی مناسب

بچه‌ها همیشه از پدر و مادرشان تقلید می‌کنند و آنها را الگوی رفتاری خود قرار می‌دهند. وقتی که والدین بیشتر وقت خود را صرف دیدن برنامه‌های تلویزیون می‌کنند، بچه‌ها هم از آنها تقلید کرده و بیشتر وقتشان را صرف تماشای تلویزیون می‌کنند.

جمع‌کردن تلویزیون و رایانه برای مدت کوتاهی

اگر دیدن برخی از برنامه‌های تلویزیون باعث اضطراب و نگرانی شما در خانواده شده است و نمی‌خواهید کودک برخی از برنامه‌ها را ببیند (مثل برنامه‌های خشونت‌آمیز) می‌توانید برای مدت کوتاهی تلویزیون یا رایانه را جمع کنید یا می‌توانید یک روز در هفته را برای کودکتان مشخص کنید تا برنامه‌هایی را که متناسب با سن خودش است ببیند. یا می‌توانید برای تلویزیون یا رایانه رمز بگذارید تا کودک نتواند هر برنامه‌ای را که خواست ببیند.

دیدن تلویزیون در حد معمول

تا جایی که امکان دارد به بچه‌ها اجازه ندهید تمام وقت خود را صرف دیدن برنامه‌های تلویزیون بکنند، بلکه یک‌بار هم برنامه‌ریزی کنید، بچه‌ها را به سینما یا تئاتر ببرید یا یک زمان خاصی را برای کودک مشخص کنید تا برنامه‌هایی که مناسب سن خودش است را ببیند.

والدین بهتر است به جای عصبانی‌شدن و کانال عوض‌کردن سعی کنند، از برنامه‌های تلویزیون که در طول هفته پخش می‌شود فهرستی را تهیه کنند، سپس برنامه‌هایی که مناسب با سن کودک است را انتخاب کنند و به دیوار اتاق‌اش بزنند تا کودک بداند چه زمانی می‌تواند تلویزیون ببیند. البته برای این‌که بدانید کودک چه برنامه‌ای را می‌تواند ببیند، با یک مشاور صحبت کنید.

با بچه‌ها تلویزیون تماشا کنید

خوب است که والدین با بچه‌ها تلویزیون تماشا کنند و سپس درباره اتفاقاتی که در فیلم افتاده است با کودک صحبت و نظر او را جویا شوند.

برنامه‌های تلویزیون را ضبط کنید و بعد به اتفاق بچه‌ها تماشا کنید از این طریق شما می‌توانید فیلم را عقب جلو کنید یا زمانی که می‌خواهید درباره موضوع یا صحنه‌ای از فیلم صحبت کنید دکمه متوقف را بزنید و با کودک درباره آن موضوع یا صحنه صحبت کنید. مثلا درباره ارزش‌های خانواده یا این‌که خشونت کار بدی است.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/292-tmashay-tlvyzyvn-kvdkan-ra-mdyryt-knym.html

 چگونه می‌توان کودکان را حرف‌گوش‌ کن بار آورد؟

۸ فرمول برای اینکه کودکتان از شما حرف شنوی داشته باشد

اگر کودک‌تان دوست دارد، در خاک بازی کند و یا در آشپزی به شما کمک کند با حفظ و رعایت موارد ایمنی، به او آزادی عمل دهید تا استعدادهایش را بروز دهد. حتی تشویق کردن کودکان برای انجام یکسری کارها، به آن‌ها این باور را القاء می‌کند تا برای رسیدن به اهداف خود، باید به شما احترام بگذارند و نباید از خطوط قرمز‌ شما عبور کنند. 

معمولا والدین با کودکان و نوجوان‌هایی که به حرف‌هایشان اعتنایی نمی‌کنند، مشکل دارند. حتی در موارد حادتر این حرف گوش نکردن‌ها می‌تواند باعث مشاجره بین والدین با کودکان و نوجوانان شود. از این رو داشتن یک فرزند حرف گوش کن می‌تواند باعث آسوده خاطر شدن والدین شود. 

شاید شما نیز از آن دست والدینی باشید که دوست دارید، فرزندی حرف گوش کن داشته باشید. اما گا‌ها در این راه با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوید؛ به طور مثال در پاره‌ای از اوقات کودکان و نوجوانان به ساده‌ترین درخواست شما نیز عمل نمی‌کنند و حتی دیده شده است که آن‌ها عکس آن چیزی که والدین از آن‌ها انتظار دارند را انجام می‌دهند. چنین رفتار‌هایی حتی می‌تواند باعث عصبانیت والدین و در نتیجه مشاجره بین آن‌ها و فرزندانشان می‌شود. در چنین وضعیتی بسیاری از والدین سعی می‌کنند از تمام تکنیک‌هایی که در این زمینه آموخته‌اند، استفاده کنند تا بتوانند فرزند خود را شخصی حرف گوش کن بار بیاورند، اما در بسیاری از مواقع چنین تکنیک‌هایی جوابگو نیست. والدیدن باید به فکر راه حل‌هایی باشند که بدون هیچ گونه تنشی این مشکل را به خوبی حل کنند، خوشبختانه روش‌هایی وجود دارد که والدین با پیاده سازی آن روی فرزندان خود می‌توانند آنان را افرادی مطیع و حرف گوش کن بار بیاورند. در ادامه این مطلب شما را با نکاتی آشنا می‌کنیم تا با پیروی از آن بتوانید کودکان‌تان را حرف گوش کن و مطیع بار بیاورید.

والدین در مورد تربیت کودکان مقالات و کتاب‌های زیادی می‌خوانند که در این بین راهنمایی‌هایی چون؛ استفاده از کلمه نه» در هنگام برخورد با کودکان و یا فرستادن کودکان به اتاق‌های‌شان برای تنبیه و حتی ایجاد یک مرز بندی سخت بین والدین و کودکان، آورده شده است. این تکنیک‌ها شاید در کوتاه مدت جوابگو باشند، اما به مرور زمان کودکان را خودمختار و سرکش بار می‌آورد. در واقع از چنین روش‌هایی نمی‌توان انتظار پوششی و کاربردی در دراز مدت داشت، از این رو باید به فکر راه حل کاربردی‌تر باشیم. جالب است بدانید کنترل کودکان با استفاده از گزینه نه» باعث می‌شود تا والدین در ادامه کار با شکست روبه‌رو شوند. چرا که استفاده از این گزینه نمی‌تواند پاسخگوی مناسبی برای کودکان امروزی باشد. در چنین شرایطی والدین باید بیاموزند تا فرزندان خود را با مهارت‌های جدید آشنا کنند تا با استفاده از آن مهارت‌ها بتوانند به کودکان بیاموزند تا مطیع و حرف گوش کن شوند.

کودکان را تشویق کنید و اجازه دهید خلاقیت‌شان را بروز دهند

اگر کودک‌تان دوست دارد، در خاک بازی کند و یا در آشپزی به شما کمک کند با حفظ و رعایت موارد ایمنی، به او آزادی عمل دهید تا استعدادهایش را بروز دهد. حتی تشویق کردن کودکان برای انجام یکسری کارها، به آن‌ها این باور را القاء می‌کند تا برای رسیدن به اهداف خود، باید به شما احترام بگذارند و نباید از خطوط قرمز‌ شما عبور کنند. البته پس از انجام هر کاری توسط فرزندتان به آن‌ها بیاموزید که محل مورد نظر را به خوبی تمیز کند. این احساس مسئولیت به او کمک می‌کند که در آینده کارهایش را به خوبی مدیریت کرده و از ریخت و پاش نیز جلوگیری کند.

درباره انتظارات خود با فرزندتان م کنید

والدین باید به شیوه‌ای با فرزند خود برخورد کنند که آن‌ها تصور اینکه که زور بالای سرشان است را نداشته باشند؛ به طور مثال والدین می‌توانند از فرزند خود بخواهند، هر روز که از مدرسه بر می‌گردد، پس از صرف غذا تکلیف خود را انجام دهد و سپس به سایر مسائل شخصی و بازی کردن بپردازد. چنین انتظاراتی به آن‌ها می‌آموزد که طبق چار چوب شما حرکت کنند، بدون آنکه تحت فشار روحی باشند. نباید از یاد برد که کودکان در مقابل تهدید، رفتار‌های پیش بینی نشده‌ای از خود بروز می‌دهند. از این رو والدین باید آن‌ها را در مسیر خود قرار دهند و حتی برای اینکه آن‌ها از وسایل بازی خود بهرمند شوند، مقرراتی برایشان وضع کنند تا به مرور زمان خودشان را با قانونی که برایشان لحاظ شده وفق دهند، بدون آنکه مجبور باشند کاری انجام دهند.

با کودکان خود سازگار باشید

برخی از کودکان دوست دارند، وقتی از مدرسه به خانه بر می‌گردند، کمی استراحت کنند. والدین نباید با این درخواست کودک خود مخالفت کنند؛ چرا که امتیاز دادن به کودکان، به والدین این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های خود را به درستی بر روی فرزند خود پیاده کنند. به طور مثال وقتی آن‌ها دوست دارند بازی کنند، ابتدا از آن‌ها بخواهید تا تکالیف‌شان را به خوبی انجام دهند و در صورت تایید به بازی بپردازند. این کار به آن‌ها می‌فهماند که در صورت انجام دادن وظایف خود بهتر می‌توانند از سایر امتیازات همچون نگاه کردن به تلویزیون، بازی کردن و سایر امکانات تفریحی بهره ببرند. والدین باید توجه داشته باشند که در امتیاز گیری از کودکان باید کاملا جدی باشند. چرا که اگر کودکی این موضوع را جدی نگیرد، چنین روشی دیگر به کارشان نخواهد آمد. سازگاری بین فرزندان و والدین باعث می‌شود تا آن‌ها بهتر بتوانند با هم کنار بیایند.

والدین باید آرامش خود را حفظ کنند

به طور طبیعی وضع مقررات می‌تواند باعث تنش جزئی بین والدین و فرزندان شود. از این رو در چنین شرایطی والدین باید آرامش خود را حفظ کنند. والدین باید انتظارات خود را بدون عصبانیت و یا فریاد کشیدن از کودکان خود بخواهند. هر گونه عصبانیتی می‌تواند با ایجاد ترس و دلهره در بین کودکان باعث شود تا آن‌ها از روی اجبار دست به اطاعت شما بزند و این امر در دراز مدت نمی‌تواند ماندگاری داشته باشد. والدین در اجرای برنامه خود باید ممارست نیز داشته باشند؛ چرا که نهادینه کردن هر مورد و یا قانونی می‌تواند زمان بر و گا‌ها حوصله بر نیز باشد. حال اگر طرف حساب کودکان باشند، شاید این کار بیشتر از زمان عادی وقت‌تان را بگیرد.

در پاره‌ای از مواقع به آن‌ها حق انتخاب بدهید

کودکان با توجه به شرایط سنی خاصی که دارند؛ همواره زیر نظر والدین هستند. اما این امر نباید دلیلی شود که والدین در تمامی موارد جای آن‌ها تصمیم بگیرند. تصمیم‌گیری والدین در موارد بسیار ناچیز کودکان آن‌ها را سرخورده بار می‌آورد. به طور مثال والدین می‌توانند در انتخاب رنگ پیراهن و حتی طرح کفش از آن‌ها م بگیرند که کودکان، کدام نوع رنگ را بیشتر می‌پسندند. چرا که اجبار در هر موردی روی فرزندان نمی‌تواند باعث خوب تربیت شدن آن‌ها شود. بلکه با سرخوردگی‌ای که ایجاد می‌شود، آن‌ها را سرکش بار می‌آورد. در مورد انتخاب کودکان سعی کنید، معایب و مزایای انتخاب‌شان را به خوبی برای آن‌ها شرح دهید تا بهترین انتخاب را داشته باشند. چنین احترام گذاشتنی به کودکان باعث می‌شود تا آن‌ها نیز متقابلا به والدین احترام گذاشته و بیشتر به فکر گوش دادن حرف‌های آن‌ها باشند.

برای فرزندتان بیشتر وقت بگذارید

درست است که والدین با توجه به مشکلات زندگی و مشاغلی که دارند، نمی‌توانند وقت زیادی را برای فرزندان خود صرف کنند. اما این امر نباید دلیلی شود تا شما وقت کافی برای پرسیدن نیاز کودک‎تان نداشته باشید. هر پدر و مادری باید مقداری از وقت آزاد خود را در اختیار فرزندشان قرار دهد تا ارتباط عاطفی آن‌ها با فرزندشان باعث شود که ارتباط شان محکم‌تر شود. معمولا کودکان با کسانی که ارتباط کمتری دارند، رابطه عاطفی خوبی نمی‌گیرند. از این رو ممکن است؛ در برابر درخواست‌هایشان مقاومت کنند. پدر و مادر باید با فرزند خود رابطه دوستانه داشته باشند تا کودکان بتوانند اعتماد بیشتری به آن‌ها داشته باشند و راحت‌تر بتوانند با آن‌ها تعامل داشته باشند.

والدین باید شنونده خوبی باشند

هنگامی که فرزند شما چیزی در مورد افکار، احساسات، ایده‌ها و یا حتی کار‌های روزمره خود می‌گوید، باید شنوده خوبی باشید و به آن‌ها توجه کنید. معمولا کودکان از اینکه بخواهند چیزی را برای والدین خود تعریف کنند، بسیار هیجان زده می‌شوند. کودکان با توجه به تفکراتی که دارند با شما صحبت می‌کنند. از این رو اگر به آن‌ها احترام نگذارید، ممکن است آن‌ها در قبال درخواست شما مقابله به مثل کنند. چرا که احترام نگذاشتن به حرف‌هایشان و گوش ندادن به آن‌ها می‌تواند کودکان را نسبت به شما دلسرد کند. از این رو والدین برای اثبات دوست داشتن خود باید حرف‌هایشان را به خوبی گوش کنند و حتی در پاره‌ای از مواقع در مورد حرف‌هایی که می‌زنند، سوالاتی نیز مطرح کنند تا فرزندان‌شان اشتیاق بیشتری برای صحبت کردن با والدین داشته باشند. گوش دادن به حرف‌های کودکان می‌تواند اعتماد به نفس آن‌ها را بالا ببرد. از یاد نبرید کودکان با اعتماد به نفس بالا می‌توانند انتخاب‌های هوشمندانه‌تری انجام دهند و راحت‌تر با مشکلات زندگی کنار بیایند.

توجه به استعداد‌های مخفی کودکان

والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که در پاره‌ای از اوقات کودکات در یک امر به خصوص استعداد خاصی دارند. اگر چه ممکن است، این استعداد امر پسندیده‌ای نباشد. اما والدین با کنترل و هدایت کودکان خود می‌توانند این گونه استعداد‌ها را در مسیری درست قرار داده و باعث رشد کودکان خود شوند. والدین نباید با برخی از رفتار‌های کودکان خود به طور مثال باز کردن اسباب بازی، به صورت جدی برخورد کنند. بلکه باید به آن‌ها این فرصت را بدهند تا بتوانند با دنیای بیرون خود بیشتر آشنا شوند. وقتی کودک در کنار والدین خود بتواند استعدادهایش را بروز دهد، بی‌شک اعتماد وی نسبت به والدینش بیشتر خواهد شد. چنین بازخورد‌هایی می‌تواند احترام بین دوطرف را بیشتر کند و در نتیجه کودکان بیشتر از قبل به حرف والدین خود گوش می‌دهند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/281-chgvnh-mytvan-kvdkan-ra-hrfgvsh-kn-bar-avrd.html